در روز 10 ژانويه سال 2002، همانطور كه خبر داده شده بود، سلطان پاپ در بيست و نهمين مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي آمريكا حاضر شد و جايزه ي ”هنرمند قرن“ را دريافت كرد.

مايكل با تشويقهاي ايستاده ي حضار بر روي صحنه رفت و از ليست بلند بالايي از افراد، به اضافه ي مارلون براند كه او را ”پدر ديگرش“ خواند، تشكر كرد و بعد از صحنه خارج شد.

[مايكل در مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي آمريكا]

هنرمنداني كه در مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي آمريكا برنامه اجرا مي كنند، معمولأ براي شركت در مراسم معتبر تر جوايز گرمي دعوت نمي شوند. به همين دليل مايكل در اين مراسم اجرا نكرد.

در ابتدا مايكل قصد داشت به كلي از شركت در مراسم جوايز موسيقي آمريكا چشم بپوشد تا بدين وسيله، ‌ديك كلارك تهيه كننده ي اين مراسم را ترغيب كند كه عليه مايكل گرين،‌ مسؤل برگزاري جوايز گرمي به خاطر اين رقابت ناعادلانه، شكايت نامه ي ده ميليون دلاري تنظيم كند.

در 17 ژانويه 2002، خبر داده شد كه آهنگ جديد برندي با نام «It's Not Worth It» از آلبوم «Full Moon»، با همخواني مايكل، در روز 5 مارس همان سال عرضه ميشود.

در 9 فوريه سال 2002، مايكل به همراه اليزابت تيلور، در نمايشگاه خيريه ي ”هنر براي ايدز“ كه بمنظور جمع آوري كمك مالي براي بيماران مبتلا به ايدز و در موزه ي لاگيونا در ساحل لاگيونا ـ كاليفرنيا برگزار ميشد، ‌حضور يافت.

[مايكل در نمايشگاه خيريه ي هنر براي ايدز]

در ابتداي مراسم، تيشرتهاي يادگاري با امضاي ستارگان مختلف از جمله مايكل، باب ديلان، مدونا، رينگو استار، شارون استون و هال بري به حراج گذاشته شد.

تيشرتي را كه مايكل دو بار امضا كرده بود، با قيمت حيرت آور هفتصد دلار كه بالاتر از حد ميانگين بود، به فروش رسيد.

ورود دير هنگام مايكل و اليزابت، با پخش آهنگ «Elizabeth I Love You» (مايكل اين آهنگ را براي اليزابت نوشته و در مراسم جشن تولد هفتاد و پنج سالگي او در سال 1977 اجرا كرده بود.) همراه شد. آن دو سپس در مراسم خصوصي شام كه آن هم براي جمع آوري كمك مالي با فروش هر بشقاب غذا به قيمت دو هزار و پانصد دلار، برگزار ميشد، حضور كوتاهي داشتند.

در 11 فوريه سال 2002، مايكل در شانزدهمين مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي سول ترين، نامزد دريافت جايزه ي بهترين آلبوم راك و بلوز/سول براي آلبوم «Invincible» شد.

در 13 فوريه، اعلام شد كه مايكل جكسون، استينگ، باري مانيلو و رندي نيومن، ‌در ميان افرادي هستند كه در سي و سومين مراسم ساليانه ي هال آف فيم كه در ماه جوئن برگزار ميشود، به عنوان ترانه سرايان برتر، معرفي ميشوند و پس از آن در مراسم شام هتل شرايتون در مهتن ـ نيويورك، شركت ميكنند.

ترانه سراياني كه بيست سال از فعاليت آنها بصورت حرفه اي، گذشته باشد و ترانه هاي پر مفهومي را نوشته باشند، در ليستي كه هر كسي آرزوي بودن در آن را دارد، قرار ميگيرند و در اين مراسم، معرفي ميشوند.

در 23 فوريه سال 2002، در سي و سومين مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي اِن.اِي.اِي.سي.پي كه در سالن آمفي تئاتر يونيورسال در يونيورسال سيتي، سي.اِي برگزار ميشد، مايكل سه جايزه از شش جايزه اي را كه نامزد دريافتشان شده بود، بدست آورد. اما در اين مراسم شركت نكرد.

مايكل در زمينه هاي زير برنده ي جايزه شد:

بهترين شوي تلويزيوني: مايكل جكسون ـ جشن سي امين سال فعاليت هنري فردي

بهترين اجرا در شوي تلويزيوني: مايكل جكسون  ـ جشن سي امين سال فعاليت هنري فردي

بهترين كليپ موسيقي: You Rock My World

در 26 فوريه سال 2002، نورلند اينترتينمنت، كمپاني متعلق به مايكل، پانزده تا بيست ميليون دلار، در كمپاني جهاني توليد و پخش مارك دمون با نام اِم.دي.پي سرمايه گذاري كرد. و بدين ترتيب، مايكل و همكار تهيه كننده ي جديدش راجو پاتل، بالاترين سهام را در اين كمپاني دارا شدند.

مايكل همراه با دوست قديمي اش اليزابت تيلور و برت رتنر، براي امضاي اين قرارداد در مراسمي كه به همين منظور بر پا شده بود، حضور يافت. تا زمان ورودش، مشخص نبود كه آيا مايكل در اين مراسم شركت ميكند يا خير. اما يكدفعه، بازو در بازوي اليزابت، از اطاق نشيمني كه در نزديكي بود، بيرون آمد و در حاليكه مورد تشويق ايستاده ي حضار قرار ميگرفت، وارد چادر شام شد.

وقتي بر روي صحنه، بر صندلي هايشان كه به تخت پادشاهي ميمانست، حاضر شدند، مايكل پشت ميكروفون قرار گرفت و تصميمش را براي سرمايه گذاري در كمپاني اِم.دي.پي و ورود به عرصه ي فيلمسازي مستقل، شرح داد.

مايكل گفت: ”من آرزوهاي بزرگي دارم. هر چيزي كه بدست آورده ام، با يك آروز شروع شده است. و در بين تمام آرزوهايم، بيشتر در مورد اين يكي شور و شوق دارم.

نقاش، نقاشي ميكند. مجسمه ساز، مجسمه ميسازد. اما آنها تنها تصوير كوچكي از زندگي را موضوع كار خود قرار ميدهند. اما فيلمها واسطه هستند. شما با شخصيتهاي داستان زندگي ميكنيد. شما همراه با شخصيتهاي داستان رنج ميكشيد. شما با شخصيتهاي داستان ميخنديد. شما همراه با شخصيتهاي داستان نا اميد ميشويد. اين هنري ترين اثر است. واسطه اي است از بقيه تأثير گذار تر. من به كاري كه انجام ميدهيم افتخار ميكنم. و به شما قول كارهاي عالي و رويايي را ميدهم.“

پس از اين سخنراني، سلطان پاپ كه به كمرويي شهره است، در مصاحبه اي در مورد پروژه ي جديدش، شركت فيلمسازي نورلند، بيشتر شرح داد.

او گفت كه در تمامي جنبه هاي فعاليتي اين شركت، مانند خواندن فيلمنامه، انتخاب بازيگران و كارگرداني، درگير خواهد بود.

مايكل گفت: ”من حرفهاي زيادي، براي گفتن در فيلمها دارم.“

او ضمن اينكه فاش ساخت كه فيلم مورد علاقه اش، «كشتن مرغ مقلد» (To Kill A Mockingbird) است، گفت: ”من هر كاري را انجام ميدهم. چه پشت دوربين و چه جلوي دوربين. من عاشق اين كار هستم.“

در روز 16 مارس 2002، مايكل به همراه اليزابت تيلور، در جشن ازدواج باشكوه ليزا مينلي و ديويد جِست حاضر شد.

اليزابت تيلور و مارسيا برنسون، بازيگر، عروس را همراهي ميكردند و مايكل، تيتو برادر مايكل و دوستان دوران كودكي ديويد جست، ساقدوشان داماد بودند.

[مراسم عروسي]

مراسم ازدواج در كليساي يكصد و چهل و هفت ساله ي ماربل كوليگيت واقع در خيابان پنجم شهر نيويورك برگزار ميشد. اين اولين ازدواج ديويد جِست 48 ساله، ترتيب دهنده ي كنسرت مايكل در مديسون اسكوئر گاردن، بود. و ليزا مينلي براي بار چهارم ازدواج ميكرد.

در بين دويست مهمان اين جشن، دايانا راس، پاتريشيا نيل، لوتر وندروس، لورن باكل، كارول چنينگ، التون جان، جين سيمونز، مايكل داگلاس، كرك داگلاس، آنتوني هاپكينز، آهنگ ساز اندرو لويد وبر و سرمايه دار بزرگ دونالد ترامپ حضور داشتند.

در 29 مارس سال 2002، خبر رسيد كه مايكل در جشن تلويزيوني دو ساعته، ويژه ي پنجاهمين سال افتتاح اَمريكن بند استند (American Bandstand)، شوي تلويزيوني مشهور آمريكايي كه در پاسادنا ـ كاليفرنيا برگزار ميشود، برنامه اجرا ميكند. اين برنامه در روز 3 ماه مي، از شبكه ي اِي.بي.سي پخش ميگردد.

كمي بعد در روز 11 آپريل، خبر اجرايي ديگر از مايكل داده شد: ”مايكل در مراسمي با عنوان ”حتي يك رأي هم به حساب مي آيد“، كه بمنظور جمع آوري كمك مالي براي برنامه هاي تبليغاتي حذب دموكرات آمريكا، در روز 24 آپريل در سالن تئاتر آپولو در منطقه ي هارلِم از شهر نيويورك برگزار ميشود، اجرا خواهد كرد.“

در روز 21 آپريل، همانطور كه وعده داده شده بود، ‌مايكل در جشن پنجاهمين سال افتتاح اَمريكن بند استند حضور يافت و آهنگ «Dangerous» را دو بار اجرا كرد. اين شو، در روز 5 مي سال 2002، از شبكه ي اِي.بي.سي پخش ميشود.

ديك كلارك، تهيه كننده ي اين مراسم، به حضار خبر داد كه مايكل، دوست كمالگرايش، از اجراي خود راضي نبوده است و تصميم دارد اجرايش را تكرار كند.

[جشن پنجاهمين سال افتتاح اَمريكن بنداستند]

مايكل در مسيرش براي ورود به سالن، ايستاد تا با طرفداران عاشقش كه براي اعلام حمايت از وي، تجمع كرده بودند، ديدار كند.