گفته های مايکل عزيز (به ياد و خاطره قديم ها)

ممنون سامی و ترمه عزیز لطفا ادامه بدین
مخصوصا وقتی پست ترمه رو خوندم بدجور تحت تاثیر قرار گرفتم نمیدونم چطوری توصیفش کنم

احسان جان متني و كه گفتي همون سخنراني مايكل تو دانشگاه بود. دقيق نميدونم كجا بود
منظورت همون بودش ؟؟؟
من مي خوام اون متن سخنراني مايكلو كسي نداره ؟؟؟

اره فرزام همون سخنرانی بود.

اگه لطف كني احسان جان واسه من بفرستيش
ممنونم

مرسی سامی از تاپیکی که دادی .
من خودم آرشیوی از فروم قبلی ندارم . خوبه که تاپیک های خوب رو منتقل کنی . تو خودت مدیر اینجایی .

- I surround myself with people I want to be my friends. And I can do that with manikins. I’ll talk to them.
- "من خودم رو با کسانی احاطه ميکنم که ميخواهم دوستانم باشند... و اين کار رو ميتونم با مانکنها بکنم... با اونها حرف ميزنم".

- You know, all over the walls of my room are pictures of Peter Pan. I’ve read everything that Barrie wrote. I totally identify with Peter Pan, the lost boy of never_never land.
- "ميدونين، سر تا سر ديوارهای اطاق من عکس های پيتر پن هستن. من همه نوشته های Barrie رو خوانده ام. کاملاً ميتونم پيتر پن رو درک کنم (خودم رو در شخصيت اون ميبينم)، پسر گم شدهٔ Neverland (سرزمين هرگز ها - جايی که همه فکر کنند هيچوقت وجود نداره)".

- I always want to know what makes good performers fall to pieces. I always try to find out. Because I just can’t believe it’s the same things that get them time and time again.
- "من هميشه دلم ميخواد بدونم چی باعث از هم پاشيدن هنرمندان خوب (ايفأ کننده نقش، مثل هنرپيشه، خواننده) ميشه. هميشه سعی ميکنم دليلش رو پيدا کنم. چون من باورم نميشه همون چيز هایی باشه که به وقتش اونها رو بالا برده".