Skip to main content


متخصص اعتیاد در جلسه ۴۳ دادگاه اای‌جی: مایکل جکسون به دمرول اعتیاد نداشت!

در جلسه‌ی امروز شهادت دکتر سیدنی اسکنول پیگیری شد. در ابتدا مایکل کاسکاف، وکیل جکسون‌ها به طرح پرسش پرداخت. کاسکاف از اسکنول پرسید که عواقب ترک داروی ضد درد دمرول چیست؟ در جلسه ۳۳ دادگاه فیلم بازجویی یک پزشک مختصص اعتیاد دیگر با نام پل هنری ارلی که شاهد کمپانی است پخش شده بود. وی گفته بود که مایکل به داروهای ضد درد که اصلی‌ترین‌شان دمرول بود، اعتیاد پیدا کرده و پزشکان عامل اعتیاد او بودند. امروز دکتر سیدنی اسکنول با شهادت دکتر ارلی به مخالفت پرداخت. اسکنول در پاسخ به کاسکاف گفت که مانند افتادن از لبه‌ی صخره، ترک دمرول نیز برای بیماران ناخوشایند است. متادون دارویی است که برای درمان اعتیاد به داروهای ضد درد استفاده می‌شود. اسکنول گفت که اصلی‌ترین نکته این است که مشخص شود چرا بیمار باید مصرف دمرول را قطع کند. کاسکاف: "اگر فردی آرتروز داشته باشد چه؟" اسکنول: "شاید تمام عمرش لازم باشد که مصرف دمرول را ادامه دهد. شاید فرد در شرایطی باشد که با مصرف دارو عملکرد بهتری داشته باشد. مصرف درمانی آن زیانی ندارد." کاسکاف: "آیا فرد مشهوری که به دمرول وابسته بوده است را می‌شناسید؟" اسکنول: "رئیس جمهور جان اف کندی." قاضی: "چرا؟" اسکنول: "کمر درد." اسکنول گفت که تجویز داروهای ضد درد در آمریکا بسیار رواج دارد اما ۱۰ تا ۱۲٪ از افراد به این داروها وابسته می‌شوند، این درصد برابر با درصد معتادان به الکل است. اسکنول توضیح داد که آستانه‌ی درد در افراد متفاوت است اما احساس درد اصلی‌ترین دلیل مراجعه به پزشک است. کاسکاف: "آیا هیچ مدرکی هست که نشان دهد مایکل جکسون دمرول را خارج از یک روند درمانی مصرف می‌کرده است؟" اسکنول: "خیر." کاسکاف: "آیا ا‌م‌جی در زمانی از این دارو برای درمان درد سوختگی پوست سرش استفاده می‌کرده است؟" اسکنول: "بله." دکتر اسکنول سپس در مورد یک عمل جراحی شهادت داد که در سال ۱۹۹۳ پیش از آغاز سومین بخش از تور دنجروس به منظور ترمیم یک آسیب دیدگی شدید ناشی از حادثه‌‌ی آتش سوزی که ده سال پیش از آن برای مایکل رخ داده بود، بر روی سر وی به انجام رسید. در سال ۱۹۸۳ طی ضبط یک ویدیوی تبلیغاتی برای نوشابه‌ی پپسی، سر مایکل دچار حریق و سوختگی درجه دوم و سوم شد. زخم بر روی عصب قرار داشت و بسیار دردناک بود و مایکل از داروی ضد درد استفاده می‌کرد. دکتر فینکلشتاین مایکل را در تور همراهی می‌کرد. کاسکاف: "آیا طبق گفته‌ی دکتر فینکلشتاین، ام‌جی در تور دنجروس داروی ضد درد استفاده می‌کرد؟" اسکنول: "بله. من نمی‌دانم که به دارو اعتیاد پیدا کرده بود یا خیر. من اطلاعاتی که به من اجازه‌ی تصمیم گیری در این باره بدهد را در دست نداشتم." اسکنول اما گفت که مدارک نشان می‌دهند که مایکل در سال ۱۹۹۳ به دمرول وابستگی پیدا کرده بود. اسکنول گفت مایکل به خاطر مصرف بیش از حد دمرول به بیمارستان سانتا ینز کاتیج رفته بود. کاسکاف گفت که بر اساس اسناد پزشکی شانزده سال آخر زندگی مایگل جکسون، او سیزده و نیم سال از دمرول به دور بود. وکیل سپس از دکتر پرسید که اگر فردی این همه سال از دارو به دور باشد، آیا یک معتاد است؟ پاسخ منفی بود. اسکنول گفت اسناد پزشکی دکتر فرشچیان را بررسی کرده است. دکتر فرشچیان در اوایل دهه ۲۰۰۰ برای درمان وابستگی به دمرول یک عمل جراحی بر روی مایکل جکسون انجام داده بود. این عمل شامل کاشتن یک قطعه‌ی دارویی نالوکسان درون شکم مایکل بود که مانع از تاثیر دمرول میشد. اسکنول که روز گذشته گفته بود معتادان، دارو را برای ایجاد سرخوشی مصرف می‌کنند، امروز شهادت داد که هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد مایکل از سر تفریح بدون حضور پزشک شخصا مبادرت به تزریق دارو کرده باشد. این پزشک گفت شواهدی در دست است که نشان می‌دهد مایکل از سوزن تزریق وحشت داشت و بیش از آنچه که پزشک تجویز می‌کرد دارو مصرف نمی‌نمود. کاسکاف: "آیا ام‌جی در زمانی از بنزودیازپین‌ها (مجموعه داروهای خواب آورها، ضد اضطراب و آرام بخش) استفاده می‌کرد؟" اسکنول: "بله." وی گفت که پزشکان برای مایکل داروی میدازولام و ورسد (از دسته‌ی بنزودیازپین‌ها) تجویز می‌کردند که استفاده از آنها برای جراحی‌های خفیف مانند جراحی دندان رایج است. کاسکاف: "آیا از این داروها برای خوابیدن استفاده می‌کرد؟" اسکنول: "بله." کاسکاف: "آیا درمان درستی است؟" اسکنول: "بله." کاسکاف: "آیا ام‌جی مشکل خواب داشت؟" اسکنول: "بله." کاهان پرسید که آیا معمول است برای تزریق بوتاکس به پوست، از دمرول استفاده کرد. اسکنول گفت که نمی‌داند زیرا خدمات زیبایی پوست انجام نمی‌دهد. اسکنول گفت که دیگر از دمرول به شدت گذشته استفاده نمی‌شود زیرا عوارض جانبی دارد. اسکنول گفت که دمرول یک داروی کثیف قلمداد می‌شود. استفاده از دمرول به عنوان ضد درد از دهه ۹۰ مورد تردید قرار گرفته بود. اسکنول گفت که آخرین بار در دهه ۷۰ دمرول تجویز کرده بود و امروزه پزشکان این دارو را در دسترس نگاهداری نمی‌کنند. دکتر اسکنول ده‌ها هزار بیمار را درمان کرده است و تنها پنج تا شش تن از آنها به پروپوفول اعتیاد داشتند. آنها تکنیسین‌های پزشکی بودند و هیچ کدام‌شان تزریق را توسط فردی دیگر دریافت نکرده بودند. "معمولا این دارو را از اتاق عمل یا بخش‌ مراقبت‌های ویژه می‌دزدند و آن را در خانه یا در دستشویی به خودشان تزریق می‌کنند." او گفت وقتی تزریق پروپوفول به بیمار متوقف گردد، اثر آن به سرعت محو می‌شود و بیمار به هوش می‌آید. پروپوفول محبوب‌‌ترین داروی بیهوشی در دنیاست. کاسکاف از اسکنول پرسید که آیا مایکل در تور دنجروس پروپوفول دریافت کرده بود؟ اسکنول گفت که دبی رو، که در سال ۱۹۹۶ با مایکل ازدواج کرد، بر این پرسش صحه گذاشته است، البته رو مطمئن نیست که دارو پروپوفول بوده است یا فنتانیل. (فنتانیل یک داروی ضد درد بسیار قوی با قدرتی هشتاد برابر مورفین است و قبل از بیهوشی در اتاق عمل به بیمار تزریق می‎شود.) آقای دکتر اسکنول گفت که فکر نمی‌کند دبی رو مدرک پرستاری داشته باشد. دبی رو در تور دنجروس به عنوان پرستار خدمت می‌کرد. کاسکاف: "چه متخصصی مایکل را در تور دنجروس همراهی می‌کرد؟" اسکنول: "متخصص بیهوشی." دکتر اسکنول گفت که بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ هیچ نشانی از مصرف پروپوفول توسط مایکل مشاهده نشده است. دکتر اسکنول گفت که پس از مطالعه‌ی مدارک تا سال ۱۹۹۷ شامل پرونده‌های دندانپزشکی و پرونده‌های دکتر آرنولد کلین یک پزشک متخصص پوست، به این نتیجه رسیده است که مایکل جکسون به مصرف داروهای تجویزی پزشکان اعتیاد نداشت. طبق مدارک تا سال ۹۷، مایکل گاهی از پروپوفول برای دندانپزشکی یا درمان‌های پوست و زیبایی استفاده کرده بود که خالی از ایراد است اما دکتر موری در سال ۲۰۰۹ از این دارو برای خواب کردن مایکل استفاده نمود که نادرست است. اسکنول: "گذشته از این، وی (موری) متخصص بیهوشی نبود." کاسکاف" آیا مدرکی دال بر اعتیاد ام‌جی به پروپوفول پیش از آغاز به کار دکتر موری در دست هست؟" اسکنول: "خیر." اسکنول گفت مدارک، مصرف دمرول توسط مایکل طی سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ را تایید نمی‌کنند. اسکنول گفت که از میانه‌ی سال ۲۰۰۸ تا دسامبر همان سال، دکتر آرنولد کلین مقدار ۱۰۰میلی‌گرم از داروی دمرول را به مایکل تزریق می‌کرد. اما دوز دارو در ژانویه ۲۰۰۹ افزایش یافت. اسکنول گفت که اگر فردی سابقه‌ی وابستگی به دمرول داشته و پس از مدتی آن را ترک و سپس به آن مراجعه کرده باشد، تحمل‌اش در برابر دارو افزایش یافته و برای اثربخشی نیاز به دوز بالاتری خواهد داشت. کاسکاف: "آیا مدرکی هست که نشان بدهد ام‌جی از پزشک دیگری دمرول دریافت می‌کرد؟" اسکنول: "خیر." در آپریل ۲۰۰۹ مایکل مقدار ۳۷۵ میلی‌گرم پروپوفول که بیشترین مقدار بود را از کلین دریافت کرد. کاهان، وکیل مدافع کمپانی، پرسید که اگر وی این مقدار دارو را دریافت کند چه اتفاقی برایش می‌افتد؟ اسکنول: "شما؟ شما احتمالا مدتی به خواب خواهید رفت، در حد چند ساعت." اسکنول اما گفت که وی ۵۰ میلی‌گرم از این دارو را را برای کاهان تجویز می‌کرد. وی گفت که خواب آلودگی از عوارض تزریق دمرول است. اگر فردی به دمرول وابسته شود، در صورت ترک آن ممکن است به بی‌خوابی دچار گردد. افرادی شهادت داده‌اند که مایکل در روز ۱۹ ژوئن ۲۰۰۹ ناخوش بود و می‌لرزید. اسکنول گفت که ترک برخی از داروهای ضد درد می‌تواند عوارضی مانند احساس سرما، آب ریزش بینی، اشک چشم، گشادی مردمک چشم و برافراشته شدن ساق مو داشته باشد. پزشکان متخصص می‌توانند با جمع بندی این علائم به نتیجه برسند که آیا فرد خمار دارو است آیا به آنفلوآنزا مبتلا شده، اما افراد غیرمتخصص این نشانه‌ها را عموما آنفلوآنزا تعبیر می‌کنند. دکتر موری ناخوشی روز ۱۹ ژوئن مایکل را به آنفلوآنزا نسبت داده بود. اسکنول با این حال گفت که فکر نمی‌کند علائم ناخوشی که مایکل در روز ۱۹ ژوئن بروز داده بود ارتباطی با دمرول داشته باشد، زیرا به باور وی مایکل به دمرول وابستگی نداشت. اسکنول اما این ناخوشی را ناشی از مصرف پروپوفول دانست. پروپوفول برای خواب کردن مایکل توسط موری استفاده می‌شد. مایکل آخرین تزریق دمرول را روز ۲۲ ژوئن ۲۰۰۹، سه روز پیش از مرگ به میزان ۱۰۰ میلی‌گرم در مطب دکتر کلین دریافت کرده بود. اسکنول گفت که در صورت وابستگی به دمرول، عارضه‌ی ترک آن طی ۲۴ تا ۳۶ ساعت پس از مصرف نمایان می‌گشت اما وی در مدارک چیزی نیافته است که نشان دهد مایکل طی این مدت زمانی دچار عارضه شده بود. وی بنابراین نتیجه گرفت که به سختی می‌توان گفت که مایکل در سال ۲۰۰۹ به دمرول وابسته بوده است. نزدیکان مایکل گفته‌ند که او طی روزهای ۲۳ و ۲۴ ژوئن به خوبی در استپلس سنتر بر روی صحنه به اجرای برنامه پرداخته بود. همچنین در زمن فوت اثری از این دارو در بدن مایکل یافت نشد. اسکنول گفت دمرول تاثیری در مرگ مایکل نداشته است. وی بیان داشت مدرکی نیست که ثابت کند مایکل در ۲۰۰۹ به دمرول معتاد بوده است. اسکنول گفت که وقتی بیماری به خوبی برای دردش درمان نشود، از این پزشک به نزد آن پزشک می‌رود تا به دارو دست پیدا کند. وی توضیح داد که یک پزشک حرفه‌ای می‌داند که اعتیاد به دارو با جستجوی دارو تفاوت دارد. یکی از زنان هیئت منصفه که پرستار است، سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد. "اگر بیمار درد شدیدی دارد که فقط می‌تواند با داروی ضد درد آرام بگیرد، مناسب است که دارو به او داده شود. فقط به این دلیل که دکتر کلین به ام‌جی دمرول تزریق کرده است، نمی‌توان گفت که وی به داروی دمرول وابستگی پیدا کرده بود." کاسکاف: " با فرض اینکه موری توسط اای‌جی استخدام شده بود، آیا دکتر موری شایستگی درمان دردهای ام‌جی، وابستگی او به دارو و مشکل خواب‎اش را داشت؟" پاسخ اسکنول به هر سه منفی بود. او گفت که کانراد موری، متخصص قلب است و رشته‌اش هیچ ارتباطی با مشکل درد و بیخوابی ندارد. کاسکاف گفت اگر فرض کنیم که مایکل در سال ۲۰۰۹ به دمرول و بنزودیازپین‌ها معتاد بود، آیا زیر نظر یک پزشک متخصص و شایسته موفقیتی برای درمان وی متصور می‌بود؟ اسکنول گفت که اگر درد و بیخوابی‌اش به شکل صحیح درمان می‌شد، او می‌توانست مصرف این داروها را ترک کند و حتی می‌توانست به اجرا روی صحنه ادامه دهد. اسکنول گفت که اگر دو مشکل اصلی مایکل یعنی درد و بیخوابی درمان می‌شد، او به زندگی عادی بازمی‌گشت و این داروها تاثیری از جهت کوتاه کردن عمرش بر جای نمی‌گذاشتند. در جلسه ۳۳ پزشک ارلی گفته بود که این داروها عمر مایکل را کوتاه می‌کردند. او همچنین مایکل را معتاد دانسته بود. کاسکاف از اسکنول پرسید که آیا با شهادت دکتر پل هنری ارلی که گفته بود مایکل معتاد به دمرول بود و چندان عمر نمی‌کرد، موافق است؟ کاسکاف: "با فرض اینکه مایکل معتاد نبود و در دوره‌هایی به مصرف دارو وابستگی پیدا کرده بود، آیا این تاثیری بر عمر او داشت؟" اسکنول پاسخ داد که خیر، اگر به درستی درمان می‌شد. اسکنول: "او می‌توانست درمان شود، اگر افراد شایسته‌ای را در کنار خویش داشت. داشتن اطرافیان و یک خانواده‌ی حامی، حیاتی است." اسکنول توضیح داد که عمر معتادان ممکن است بر اثر اُوِردوز یا عفونت‌هایی مثل اچ‌آی‌وی کوتاه شود. اگر مایکل درمان صحیح را دریافت می‌کرد، می‌توانست یک زندگی عادی داشته باشد. او در ادامه گفت که کیت ریچاردز و گروه رولینگ استونز پنجاه سال است که برنامه اجرا می‌کنند. ریچاردز در کتاب زندگی‌نامه‌اش نوشته است که در دوره‌هایی اعتیاد داشته. اسکنول گفت که در حال مطالعه‌ی کتاب است اما هنوز آن را تمام نکرده. وکیل کمپانی به سخن گفتن شاهد در مورد این کتاب اعتراض کرد. اسکنول در مورد وضعیت جسمانی مایکل در زمان مرگ به هیئت منصفه گفت: "گزارش پزشکی قانونی روشن کرد که مایکل جکسون در شرایط جسمی بسیار بسیار خوبی قرار داشت و این افراد بهترین نتیجه‌ها را از درمان ترک اعتیاد می‌گیرند." دکتر اسکنول همچنین در پاسخ به وکیل گفت که نشانی از اعتیاد سایر افراد خانواده‌ی مایکل ندارد. دکتر اسکنول خالق اصطلاح "راک داک" (Rock Doc) برای اشاره به پزشکانی است که در کنسرت‌های راک‌اندرول فعالیت می‌کنند. کاهان پرسید که آیا همکاری در تور برای پزشکان امری اخلاقی است؟ اسکنول گفت به خدمتی که انجام می‌دهند بستگی دارد. اسکنول خود در دهه ۷۰ طی تورها، هنرمندان و هواداران‌شان را درمان می‌کرد، البته کار اصلی او درمان تماشاچیان بود. دستمزد او توسط کمپانی برگزار کننده‌ی کنسرت پرداخت میشد. کاهان در همین رابطه پرسید: کاهان: "آیا فکر می‌کنید که تضاد منافع ایجاد شده بود؟" اسکنول: "از آنجایی که من اخلاقی رفتار می‌کردم، خیر." اسکنول دانشجوهای جوان پزشکی را در تورها به دستیاری می‌پذیرفت. کاهان: "آیا پیش از آن در مورد سابقه‌شان بررسی می‌کردید؟" اسکنول: "من آنها را به خوبی می‌شناختم." کاهان: "وقتی وضعیت بیمارتان را ارزیابی می‌کنید، فرض را بر این می‌گذارید که با شما صادق است؟" اسکنول: "بله." کاهان: "بین پزشک و بیمار باید اعتماد متقابل وجود داشته باشد؟" اسکنول: "بله." کاهان پرسید که آیا دکتر کلین برای مایکل با استفاده از نام‌های مستعار دارو تجویز کرده بود؟ اسکنول پاسخ مثبت داد. کاهان: "آیا ام‌جی می‌توانست از پزشکان دیگر قرص ضد درد بگیرد و از دکتر کلین نیز دمرول دریافت کند؟" اسکنول: "من دوست ندارم در این مورد که چیزی امکان دارد یا ندارد چیزی بگویم چرا که هر چیزی در این دنیا ممکن است. من می‌خواهم با احتمالات سر و کار داشته باشم." کاهان: "آیا نسخه نوشتن به نام دیگر افراد غیرقانونی است؟" اسکنول: "بله." دکتر اسکنول گفت که برخی مواقع افراد مشهور با استفاده از نام دیگر افراد، دارو دریافت می‌کنند زیرا نمی‌خواهند سابقه‌ی پزشکی آنان توسط دیگر افراد بررسی شود. اسکنول شرح داد که یک بار فرانک سیناترا پس از آنکه روی صحنه از حال رفته بود به بیمارستان منتقل گردید. افراد بسیار زیادی سعی داشتند از کامپیوتر بیمارستان اطلاعات مربوط به آنچه که برای سیناترا رخ داده بود را استخراج کنند. کاهان در مورد بیمارانی پرسید که اعتیاد خود را نمی‌پذیرند و احساس می‌کند که مصرف‌شان کنترل شده است. اسکنول پاسخ داد که کار پزشکان همین است که بیماران را متوجه‌ی مشکل خود سازند. البته وی گفت که هیچ پزشکی در ۱۰۰٪ موارد موفق نمی‌شود و خود وی نیز یک استثنا نیست. کاهان در مورد عدم موفقیت مداخله‌های خانواده‌ی جکسون برای قطع مصرف دارو توسط مایکل پرسش کرد. اسکنول گفت که نمی‌داند آیا این مداخله‌ها اصولی بوده است یا خیر. کاهان پرسید که آیا متن شهادتی که ادعا کرده است مایکل جعبه‌هایی از پروپوفول را در نورلند نگاهداری می‌کرد و از یک پزشک خواسته بود تا به وی تزریق نماید، خوانده است؟ پاسخ مثبت بود. پرستار شریلین لی شهادت داده بود که در سال ۲۰۰۹ مایکل به او گفته بود که به دنبال پزشکی است که به او پروپوفول تزریق نماید. کاهان از اسکنول پرسید که پاسخ لی را می‌داند؟ اسکنول بیان داشت که لی گفته بود مایکل شانس‌اش را امتحان می‌کرد. کاسکاف اشاره کرد که مایکل به لی پاسخ داده بود که تا وقتی زیر نظر پزشک باشد خطری وی را تهدید نخواهد کرد. کاسکاف: "آیا دکتر موری به او پروپوفول داد؟" اسکنول: "بله." قاضی در میانه‌ی دادگاه پس از وقت استراحت و در غیاب هیئت منصفه؛ برایان پنیش، وکیل جکسون‌ها را به خاطر اتفاقی که روز گذشته در دادگاه رخ داده بود توبیخ کرد. شاهد روز گذشته، جین سیرایت، یک کارشناس منابع انسانی در جایگاه گفته بود که باور دارد اای‌جی، دکتر موری را استخدام کرده بود. قاضی به پنیش گفت که این وظیفه‌ی وکیل است که شاهد را توجیه کند تا نظریات خود را به هیئت منصفه القا ننماید چرا که تصمیم گیری در مورد پرونده وظیفه‌ی هیئت منصفه است. قاضی به پنیش تذکر داد که این مسئله دادگاه را به بیراهه می‌برد و پنیش به قاضی گفت که در این باره به شاهد تذکر داده بود. پوتنام، وکیل کمپانی گفت که با نظر قاضی موافق است. پنیش در مقام توضیح گفت که پیش از آن وکیل کمپانی اشاره کرده بود که سیرایت صاحب نظر نیست و پنیش روز گذشته سعی کرده بود خلاف آن را ثابت کند. قاضی سپس به پنیش گفت: "آقای پنیش نمی‌دانم چرا انگشت‌تان را اینچنین به سمت وکلای اای‌جی نشانه رفته‌اید، براستی نمی‌دانم." او به پنیش دستور داد که به تمامی شاهدان‌اش تذکر دهد که در جایگاه نظر شخصی خود را در مورد استخدام دکتر موری بیان نکنند. پس از ورود هیئت منصفه به دادگاه، قاضی به آنها گفت که نظر سیرایت در مورد استخدام موری توسط کمپانی را نادیده بگیرند. منبع: eMJey.com / ABC۷ & AP & LA Times