جلسه ۳۴ دادگاه اای‌جی: مایکل جکسون رکورد بیخوابی را شکست: شصت روز

مایکل جکسون با فروش بلیطهای پنجاه کنسرت از تور This Is It طی چند ساعت، رکورد سرعت فروش را شکست. او خودش را برای ثبت رکورد موفق‌ترین تور کنسرت تاریخ آماده می‌کرد، که رکورد دیگری مرگ‌اش را رقم زد، رکورد بیخوابی. مایکل جکسون شاید تنها انسانی باشد که توانست دو ماه بدون خواب «رم» (REM) زنده بماند. موش‌های آزمایشگاهی پس از پنج هفته که از خواب رم محروم شدند، از بین رفتند. این را پزشک متخصص خوابی که امروز به عنوان شاهد در جایگاه نشسته بود، می‌گوید. رم یا حرکت تند چشم در خواب، مرحله‌ای است که طی آن رویا رخ می‌دهد. به گفته‌ی این متخصص، وجود خواب رم برای زنده ماندن مغز و بدن، حیاتی است.مایکل از بیخوابی رنج می‌کشید و دکتر موری برای درمان مایکل به مدت دو ماه پیش از مرگش هرشب به او پروپوفول تزریق می‌کرد. دکتر چارلز سیسلر که به عنوان یکی از شاهدان دادگاه اای‌جی حاضر شده بود، گفت که پروپوفول بیمار را از خواب رم محروم می‌کند و مایکل بدون وجود خواب رم دو ماه دوام آورده بود. سیسلر گفت که حتی اگر مایکل در روز ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ بر اثر تزریق بیش از حد این داروی بیهوشی از دنیا نمی‌رفت، طی روزهای پس از آن بی‌خوابی از پای درش می‌آورد. مایکل در تمام ابعاد زندگی‌اش بی‌همتا بود و حتی مرگش نیز در شرایط منحصر بفردی رخ داد که هرگز پیش از آن آزمون نشده بود. سیسلر می‌گوید هرگز فردی نبوده است که برای درمان بیخوابی‌اش دو ماه پروپوفول دریافت کرده باشد. در این روز دادگاه شاهد یک رکورد دیگر نیز بود. وکیل جکسون‌ها طی یک سوال ۱۸۳۳ کلمه‌ای که مطرح کردن‌اش هفده دقیقه به درازا انجامید، از سیسلر خواست تا نظر کارشناسی خود را در مورد شرایط مایکل جکسون پیش از فوت بیان کند. وی خلاصه‌ای از آنچه که طی جلسه‌های دادگاه در مورد وضعیت جسمی و روحی مایکل ارائه شده بود را ارائه داد. سیسلر، متخصص خواب و دانش آموخته‌ی دانشگاه هاروارد که برای ناسا و سی‌آی‌ای کار می‌کند، می‌گوید: "نشانه‌هایی که آقای جکسون از خود بروز می‌داد، نشانه‌های فردی بود که برای مدت مدیدی از خواب محروم بوده است." سیسلر گفت که این نشانه‌ها در ایمیل‌هایی که بین کارمندان تور و مدیران کمپانی اای‌جی دست به دست می‌شد، مشخص است و به ثبت رسیده. همچنین شهادت سرآشپز، آرایشگر و طراحان رقص در دادگاه نشان داد که مایکل از کیفیت استاندارد رقص خود که از کودکی آن را تمرین می‌کرد، فاصله گرفته بود و در به یادآوری شعرهایی که عمری آنها را خوانده بود به مشکل برمی‌خورد. دچار پارانویا شده بود، با خودش حرف می‌زد، صداهایی می‌شنید و وزن بسیاری از دست داده بود. اینها همگی به دلیل نبود خواب رم رخ داده بود. به گفته‌ی این پزشک، پروپوفول در مقام یک خواب کننده، یک داروی گمراه کننده است. این دارو برای دادن بیهوشی به بیمار در اتاق جراحی تولید شده است و نه خواب کردن افراد. سیسلر می‌گوید مایکل پس از برخاستن از بیهوشی که توسط پروپوفول ایجاد شده بود، احساس می‌کرد نیروی دوباره یافته است اما در حقیقت چرخه‌ی طبیعی خواب او بر هم خورده و مغز او از خواب رم و رویابینی محروم مانده بود و بدن او توانایی بازسازی سلول‌های مغزی و ارگان‌هایش را نداشت. خواب طبیعی توسط مغز رخ می‌دهد، نیازهای مغز و بدن تامین میشود و بیداری نیز بطور طبیعی و به آسانی رخ می‌دهد. همچنین در این مرحله بدن به درد حساس است. اما طی بیهوشی با پروپوفول که سیسلر آن را کمای ناشی از تزریق دارو خواند، نیازهای بدن و مغز پاسخ داده نمی‌شود. فرد تا پس از برطرف شدن تاثیر دارو قادر به برخاستن نیست، خواب رم ایجاد نمی‌شود و رویابینی رخ نمی‌دهد. خوابی نیز که برای فرد ایجاد شده، غیر طبیعی است. بدن به درد غیرحساس است. این پزشک گفت که محروم کردن موش‌ها از خواب رم در محیط آزمایشگاه بررسی شده و نتیجه‌ی وحشتناکی داشته است. موش‌ها مردند. اما محرومیت از خواب رم هرگز بر روی بشر مطالعه نشده بود تا وقتی که موری این بررسی را بر روی یک نمونه‌ی انسانی، بیماری که به او اعتماد کرده بود به انجام رساند. مایکل تا روز فوت، شصت روز را بدون خواب رم سپری کرده بود. سیلسر گفت که او حداکثر می‌توانست هشتاد روز بدون خواب رم به زندگی‌اش ادامه دهد. اگر مایکل در روز ۲۵ ژوئن نمی‌مرد، پیش از دریافت هشتادمین تزریق پروپوفول یعنی حداکثر بیست روز بعد بر اثر بی‌خوابی درمی‌گذشت. موری به پلیس گفته بود که او تا ۲۲ ژوئن به مدت دو ماه هر شب به مایکل پروپوفول تزریق می‌کرد. او سه روز پیش از فوت مایکل سعی کرد تزریق پروپوفول را قطع نماید. اما محرومیت سه شبه‌ی مایکل از پروپوفول را در صبح ۲۵ ژوئن با تزریق مقدار بسیار بالای این دارو جبران نمود و مرگ مایکل را رقم زد. سیسلر خواب بر اثر پروپوفول را با خوردن سلولز به عنوان غذا تشبیه کرد. سلولز ماده‌ی تشکیل دهنده‌ی دیواره‌ی سلولی گیاهان است که در انسانها قابل هضم و جذب نیست. سیسلر گفت اگر سلولز بخورید احساس سیری می‌کنید اما بدن شما هیچگونه ماده‌ی غذایی دریافت نکرده و گرسنه است. سیلسر در جایگاه شهود حاصل سال‌ها تحقیق و بررسی خود در مورد خواب را با هیئت منصفه‌ای که نشان می‌داد مشتاق شنیدن سخنان اوست، به اشتراک گذاشت. او نور را هماهنگ کننده‌ی ساعت طبیعی بدن و خواب دانست، وقتی هوا روشن است، زمان بیداری و شب، زمان خواب است. هرگونه تغییر در این رویه، ذهن را سردرگم و ترشح هورمون‌ها را دچار وقفه می‌کند. کارمندان شیفت شب وقتی به خانه می‌رسند، در خوابیدن دچار مشکل می‌شوند. یک انسان بالغ به خواب شبانه‌ای بین ۷ تا ۸ ساعت نیاز دارد. در خواب، بدن ما استراحت می‌کند اما مغز پرکار و به ترمیم سلول‌های خود مشغول است. اطلاعاتی که نیاز ندارد را به دور می‌ریزد و آنچه که مفید است را نگاه می‌دارد. فرآیند یادگیری طی خواب رخ می‌دهد. در گذشته گفته میشد که خواب فقط برای مغز لازم است اما امروز می‌دانیم که خواب برای کارکرد درست بدن نیز یک نیاز اساسی است. سیسلر مرض بی‌خوابی را به سه شکل سخت به خواب رفتن، ناتوانی در خواب ماندن و یا زود بیدار شدن عنوان کرد. در برخی موارد بی‌خوابی ناشی از مصرف دارو است و در این صورت بی‌خوابی بیماری ثانویه به شمار می‌رود. از جمله داروهایی که می‌توانند موجب این عارضه شوند، ضد دردها و برای نمونه دمرول است. مایکل سابقه‌ی مصرف این دارو را داشت. فرد برای به خواب رفتن دارو مصرف می‌کند اما در نبود دارو دیگر قادر به خوابیدن نیست و مشکل او بدتر شده است. سیسلر گفت نخستین قدم برای درمان بی‌خوابی، شناختن دلیل آن است. بی‌خوابی، یک بیماری درمان پذیر است. در نبود خواب، متابولیسم بدن با ایراد روبرو می‌شود. سیسلر می‌گوید اثرات بی‌خوابی بسیار مشهود است چنانکه اگر فردی پس از بیخوابی حتی دوش بگیرد و آرایش کند، با نگاه کردن به تصویر چهره‌ی او می‌توان بی‌خوابی را در وی تشخیص داد. سیسلر گفت که از بیخوابی به عنوان ابزاری برای شکنجه و گرفتن اعتراف از متهمان استفاده می‌شود. سیسلر: "بی‌خوابی بسیار طاقت فرسا و بسیار عذاب آور است. برخی می‌گویند بدترین نوع شکنجه است." کاسکاف، وکیل کاترین جکسون: "آیا افراد بی‌خواب در به در به دنبال راهی برای خوابیدن هستند؟" سیسلر: "بله." خواب سالم دارای چند مرحله‌ی طبیعی است. هریک از این چرخه‌ها بین ۱ تا ۲ ساعت به درازا می‌انجامند. یکی از چرخه‌های خواب، رم است که یادگیری طی همین مرحله رخ می‌دهد. اطلاعاتی که طی روز جمع آوری کرده‌ایم، طی مرحله‌ی خواب رم یکپارچه شده و به حافظه سپرده می‌شود. حتی ذهن در همین مرحله می‌تواند مفاهیمی که طی بیداری آنها را درک نکرده است را دریابد. آزمایش بر روی موش‌ها نشان داد که آنها پس از هفده روز در نبود غذا از بین می‌روند. اگر موش‌ها از کل پروسه‌ی خواب محروم باشند، بیش از ۲۱ روز زنده نخواهند ماند و اگر فقط از خواب رم محروم شوند، پس از ۳۷ روز خواهند مرد. طی این زمان می‌توان موشها را از مرگ نجات داد که روند بهبود آنها یک تا سه روز به درازا خواهد انجامید. موش‌هایی که از خواب محروم باشند، نمی‌توانند دمای بدن خود را ثابت نگاه دارند. دکتر سیسلر گفت در نبود خواب رم، انسان دچار هضیان، سوء ظن، اضطراب، افسردگی، ناتوانی در یادگیری، عدم تمرکز و حواس پرتی می‌شود. این افراد تعادل و اشتهای خود را از دست می‌دهند و واکنش‌های جسمی آنان ده برابر کندتر و واکنش‌های احساسی آنها ده برابر قوی‌تر می‌شود. یعنی آنها ضعیف‌تر و حساس‌تر می‌شوند. سیلسر گفت بر اساس داده‎های ارائه شده در دادگاه، این نشانه‌ها در وجود مایکل جکسون پدیدار شده بود. او گفت که با بررسی سوابق پزشکی مایکل جکسون پی برده است که او از سالیان دراز از بی‌خوابی مزمن رنج می‌کشید و این مسئله طی دوره‌های برگزاری کنسرت به شدت رو به وخامت می‌گذاشت. سیسلر گفت که سلول‌های مغزی برخلاف سلول‌های سایر بخش‌های بدن برای یک عمر خلق شده‌اند، آنها از نو زاده نمی‌شوند بنابراین برای ترمیم و بازسازی خود به خواب نیازمندند. در نبود خواب، مغز کارایی‌اش را از دست می‌دهد و در پایان این راه، مرگ در انتظار انسان است. هشتصد هزار متخصص خواب در ایالات متحده کار می‌کنند که سیلسر از میان آنان برای عضویت در انستیتوی دارو انتخاب شده است. او عضو انجمن‌های پزشکی بسیاری است. او حتی در رابطه با بحث شیفت کاری شب، در کنگره‌ی ایالات متحده در برابر نمایندگان سخنرانی کرده است. او دست کم ۱۲۰ مقاله‌ی پژوهشی دست اول در ژورنال‌های پزشکی منتشر کرده است. سیلسر به عنوان متخصص خواب گروه موسیقی رولینگ استون فعالیت کرده است. می‌گوید موسیقدانان که تور برگزار می‌کنند و به دلیل مسافرت‌های بسیار ساعت بدن‌شان بهم می‌ریزد، بسیار آسیب پذیرند. او پزشک بازیکنان حرفه‌ای بسکتبال در لیگ ان‌بی‌ای بوده و به ویژه با قهرمان این رشته، شکیل اونیل کار کرده است. اونیل اجازه داد تا سیسلر از چرخه‌های خواب او فیلم بگیرد که به منظور آگاهسازی عموم در مورد اختلال خواب و بی‌خوابی منتشر شد. سیسلر به مدت ۲۵ سال برای سازمان ناسا کار کرده و برای خواب فضانوردان این سازمان که به مدت‌های طولانی در ایستگاه‌های فضایی می‌مانند و هر ۹۰ دقیقه شاهد طلوع و غروب خورشید هستند، یک برنامه‌ تعیین نموده است. سایر ارباب رجوع‌های او، سازمان‌ها و صنایع بزرگی هستند که نگرانند کارمندانشان در شیفت شب به خواب بروند. برخی از این سازمان‌ها، انرژی اتمی، پلیس، سی‌آی‌ای، سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا و نیروی هوایی ایالات متحده هستند که نباید لحظه‌ای چشم بر هم بگذارند. سیسلر پیش از این نیز در رابطه با پرونده‌های دیگر در دادگاه شهادت داده است. وی گفت که برای کار بر روی پرونده‌ی اای‌جی، ساعتی ۹۵۰ دلار دریافت کرده است. وکلای جکسون‌ها می‌گویند که کمپانی اای‌جی با آگاهی از مشکل مایکل و بیخوابی او و با توجه به علایم روحی-جسمانی و گزارش‌های بسیار همکارانش، می‌بایست به جای استخدام یک متخصص قلب با نام کانراد موری، از فردی مانند سیسلر برای درمان بی‌خوابی مزمن مایکل استفاده می‌کرد. اینچنین هم مایکل زنده می‌ماند و هم تور به خوبی برگزار می‌شد. منبع: eMJey.com / CNN