مايكل موافقت كرد كه اين قسمت چهار دقيقه اي را از كليپ حذف كند و بيانيه اي در اين باره منتشر كرد:
”فكر كردن راجع به اين مسئله كه كليپ «Black Or White» ميتوانست بر روي رفتار كودكان يا بزرگسالان تاثيرات مخربي بر جاي بگذارد، آزارم ميدهد. من همواره كوشيده ام تا الگوي خوبي باشم. بنابراين تغييراتي در اين كليپ ايجاد كردم تا از هرگونه تاثير منفي بر رفتار هر شخص جلوگيري كرده باشم. من عميقا بابت هر لطمه اي كه در نتيجه ي تماشاي قسمت آخر كليپ «Black Or White»، متوجه ي كودكان، والدينشان يا سايرين شد، متاسفم.“
اما اين تنها قسمت پاياني «Black Or White» نبود كه آن را تماشايي و درخور توجه ميكرد. اين اولين باري بود كه در يك كليپ موسيقي از جلوه هاي ويژه معروف به مورفينگ استفاده ميشد. اين تكنيك انقلابي، تنها در دو فيلم[ويلو ـ ترميناتور 2] استفاده شده بود. اما هرگز در يك كليپ موسيقي به كار نرفته بود.
مايكل براي بار ديگر بنيانگذار روشي نوين در صنعت موسيقي شد.
اين كليپ به موفقيت فوق العاده اي دست يافت و در صدر جدول پر فروشها قرار گرفت. آهنگ «Black Or White» كه گيتار آن را اسلش، گيتاريست گروه تفنگها و گلهاي رز (Guns and Roses) مينواخت، كامل شده ي آهنگي است كه براي قسمت آغازين آلبوم «Bad» در نظر گرفته شده بود.
در سال 1989، زمانيكه مايكل كار بر روي آلبوم «Dangerous» را آغاز كرد، از بيل بترل كه غزليات رپ آهنگ «Black Or White» را نوشته و همچنين دستيار توليد اين آهنگ بود، خواست تا آن آهنگ را كه بدست فراموشي سپرده شده بود، دوباره زنده كند.
در بيست و پنجمين سالگرد مراسم جوايز موسيقي ان.اي.اي.سي.پي (NAACP)، مايكل براي آهنگ «Black Or White» جايزه اي را دريافت كرد.
در 21 نوامبر سال 1991، چيزي كه دنياي موسيقي چهار سال تمام در انتظارش به سر برده بود، اتفاق افتاد: آلبوم «Dangerous» منتشر شد. و رسم بيست ساله را در هم شكست. براي اولين بار در طول مدت بيست سال، يك آلبوم به جاي روز دوشنبه، در روز سه شنبه عرضه شده بود.
از آنجا كه ممكن بود محصولاتي نظير در روز دوشنبه وارد خاك آمريكا شوند، تصميم گرفته شد كه عمده فروشان آمريكا، نسخه هاي آلبوم «Dangerous» را در روز سه شنبه، 21 نوامبر دريافت كنند. يعني پنج روز زودتر از روزي كه رسما براي انتشار آن برنامه ريزي شده بود.
آلبوم «Dangerous» در مكان اول جدول هفتاد و پنج آلبوم پر فروش بريتانيا وارد شد و به مدت يك هفته در صدر باقي ماند. و نود و شش هفته به حضورش در اين جدول ادامه داد.
اين آلبوم، از تمام آلبومهاي شماره يكي كه تا به حال عرضه شده اند، سريعتر به فروش رفته است. «Dangerous» تنها سه روز پس از انتشارش، در مكان اول جدول جاي گرفت. [مايكل با آلبوم بعدي ركورد خود را ميشكند.]
آلبوم «Dangerous» به مدت شش هفته در صدر جدول پر فروش ترين آلبومهاي ايالات متحده قرار داشت. اين آلبوم در مكان يازدهم جدول آلبومهاي برتر سياه پوستان وارد شد و در هفته ي چهارم در صدر جدول قرار گرفت و به مدت دوازده هفته مكانش را حفظ كرد.
در نيمه شب 24 نوامبر، درهاي توير ركوردز واقع در بلوار سانست در آمريكا، براي عرضه ي آلبوم «Dangerous» به روي متقاضيان گشوده شد. در حاليكه قسمتهايي از آلبوم بر روي صفحه ي غول پيكر بيست و پنج فوتي كه بر بالاي برج نصب شده بود، نمايش داده ميشد.
پوشش سي دي «Dangerous» كه آماده شدنش شش ماه به طول انجاميد، توسط مارك رايدن طراحي شده بود. او براي تكميل اين اثر سمبليك كه با استفاده از اكريل براق شده بود، با نانسي دونالد، برجسته ترين كارگردان هنري كمپاني موسيقي سوني و مايكل همكاري كرد.
[پوشش آلبوم Dangerous]
مايكل ميخواست اين طرح رمز آميز باشد و هر كس بتواند تعبيري از آن براي خود ارائه دهد.
براي اولين بار از زمان انتشار آلبوم «Off The Wall»، مايكل با كويينسي جونز به عنوان تهيه كننده همكاري نكرد. در عوض محبوبترين تهيه كنندگان صنعت موسيقي و بدعت گذاران فني دهه 90 را انتخاب كرد: ”تدي رايلي، برايان لورن و باز هم بروس سوئدن“
مايكل همراه با تدي رايلي، پدرخوانده ي سبك «New Jack Swing» و كسي كه آهنگهاي تند هيپ هاپ (Hip-Hop) را با آوازهاي ملايم سول (Soul)، تركيب كرده و در سالهاي اخير بر جدول موسيقي «R&B» حكم رانده بود؛ به راهش ادامه داد.
آلبوم «Dangerous» در سرتاسر جهان موفقيت فوق العاده اي بدست آورد.
در سال 1991، مايكل جكسون، مدونا را در مراسم جوايز اسكار همراهي كرد.
مدونا به خاطر آهنگ دير يا زود (soon or Later) از فيلم «ديك تريسي»، برنده ي جايزه ي بهترين آهنگ فيلم از جوايز اسكار شده بود.
در 3 فوريه سال 1992، مايكل در طي يك كنفرانس مطبوعاتي در تالار موسيقي راديويي شهر نيويورك، اعلام كرد كه قصد دارد يك تور جهاني ديگر را اين بار بمنظور جمع آوري پول براي موسسه ي خيريه ي تازه تاسيس اش، «دنيا را شفا بده» (Heal The World)، برگزار نمايد.