در 3 ژانويه سال 2001، در خبرها اعلام شد كه مايكل جكسون در روز ولنتاين در مراسمي در تالار كارنِگي واقع در نيويورك حضور مي يابد تا براي مؤسسه ي خيريه ي جديدش «كودكان را شفا بده» (Heal The Kids)، كمك مالي جمع آوري كند.
براي طرفداران مايكل جكسون، سال 2001 با يك رويداد بزرگ آغاز ميشد. اما خبر جالبتر در روز 9 ژانويه اعلام گرديد: ”در روز 6 مارس، مايكل همراه با رابي شويلي باتيچ، مردي كه بنيان يهودي ها را در هر دو طرف اقيانوس اطلس تكان داده است، در اتحاديه ي آكسفورد سخنرانيخواهد كرد. در همين مراسم، آنها تاريخ بازگشايي مؤسسه ي خيريه «Heal The Kids» را اعلام ميكنند.“
خبر غافلگير كننده ي بعدي در اواخر ماه ژانويه 2001 اين بود: ”مايكل در دهمين جشن ساليانه ي ”روز مايكل جكسون“ كه از طرف آدرين گرنت، يكي از هواداران مايكل، در روز 7 مارس سال 2001 و در لندن برگزار ميشود، شركت خواهد كرد.“
اين اولين حضور مايكل در جشني به ميزباني طرفداران خواهد بود.
14 فوريه، روز ولنتايني كه همه انتظارش را ميكشيدند، فرا رسيد. مراسمي كه قرار بود در اين روز در تالار كارنِگي در نيويورك برگزار شود، براي مايكل جكسون، رابي شويلي باتيچ، مادر لاو، دكتر درو پينسكي، دكتر استنلي گرينسپن، جوديت ريگان[ناشر]، جاني كچران[وكيل]، مارك اِل.والبرگ [ميزبان Temptation Island]، و همينطور طرفداراني كه از سرتاسر دنيا براي شركت در اين مراسم به نيويورك سفر كرده بودند، اهميت زيادي داشت.
[مايكل ـ مادر لاو]
موضوع بحثي كه براي معرفي «Heal The Kids»، مؤسسه ي خيريه جديد مايكل جكسون و رابي شويلي باتيچ، برگزار ميشد، اين بود: ”عشق، كار و بچه داري: آيا شما ميتوانيد هم در خانه موفق باشيد و هم در كار؟“
[مايكل جكسون ـ رابي شويلي باتيچ]
رابي شويلي باتيچ، مؤسسه ي خيريه «Heal The Kids» را اينگونه معرفي كرد:
”موسسه ي ابتكاري «Heal The Kids» براي آن در نظر گرفته شده است تا ما را در مقابل بدترين دوزخهايي كه ممكن است در آن گرفتار شويم، حفظ كند: زندگي اي كه در آن، با آنكه در بين مردم هستيد، احساس تنهايي ميكنيد. زندگي اي كه در آن فرزندانتان در مورد مفاهيم زندگي با شما سخن نميگويند، بلكه شما را به چشم قلك پول براي بازي هاي پلي استيشن شان ميبينند. زندگي اي كه در آن تلويزيون به جاي روحتان دائمأ سخن ميگويد. زندگي كه در آن خريد رفتن براي شما، مقدم بر بازي با فرزندانتان است. زندگي اي كه در آن، جستجو در اينترنت برايتان مهمتر از جستجوي قلبهاي نزديكانتان باشد.
چه كسي باور ميكرد روزي، والدين از وابستگي كودكانشان به فيلمهاي خيالي تلويزيون نظير جنگ ستارگان و جادوگر سرزمين اُز، خسته شوند.
آيا شما هرگز چيزي راجع به فرار از دنياي فرزندانتان شنيده ايد، در حاليكه به واقعيت يك نفر ديگر پناه ميبريد؟
ما در مورد محروم كردن كودكان از حقوق اوليه ي آنها صحبت ميكنيم: حق دوست داشته شدن بدون اينكه استحقاقش را داشته باشند. حق تحسين شدن بدون اينكه كاري انجام داده باشند.“
رابي شويلي باتيچ كه سال قبل مؤسسه ي«Heal The Kids» را همراه با مايكل جكسون تأسيس كرده بود، مايكل را با اين جملات بر روي صحنه دعوت كرد:
”مايكل جكسون واقعي براي رقص مونواك، به شهرت نرسيده است. او براي عشقش به بچه ها مشهور شده است.“
مايكل جكسون در معرفي «Heal The Kids» گفت:
”امشب، ما اينجا هستيم. در معروفترين تالار كنسرت جهان، تا به يك نوع موسيقي كاملأ متفاوت گوش فرا دهيم. يك ملودي قابل ستايش... اين موسيقي اي كه راجع به آن صحبت ميكنم، خوش آهنگ تر از هزاران صدايي است كه براي خواندن سرودي، به هم پيوسته اند. طنين اين آهنگ، پر قدرت تر از آواي تمام آلات موسيقي ضربي است كه با هم نواخته ميشوند...
اين آهنگ، آهنگ زيباي عشق است. اين آهنگ به دست فراموشي سپرده شده است.
به جاي گفتگو دور ميز شام، سر و صداي بازيهاي ويدئويي در فضاي خانه ميپيچد. به جاي صحبتهاي بين والدين و فرزندانشان پيرامون معضل مواد مخدر و خشونت، صداي كر كننده ي سكوت شنيده ميشود.
چه كسي باور ميكرد كه در زمينهاي بازي، به جاي صداي بچه ها، صداي مسلسلهاي اتوماتيك به گوش برسد. چه كسي باور ميكرد كه فرياد ديوانه وار كودكان، هنگام فرار از گلوله هاي شليك شده، جايگزين صداي دختر بچهها هنگام طناب بازي بشود. هنوز، به جاي اينكه فرزندانمان را بيشتر دوست بداريم، در مدارس از رديابهاي آلات فلزي استفاده ميكنيم.
من كه خودم پدر دو فرزند هستم، ميدانم متعادل كردن احتياجات خانواده و شغل، چه معنايي دارد. حتي بياييد در مورد پيدا كردن يك نفر براي خودم صحبت نكنيم. رابي شويلي دائما به من ميگويد كه يه خانم كامل براي من پيدا ميكند. و جواب من هم اينست: به شرطي كه خبرنگار نباشد.“
[تالار كارنِگي]
مادرلاو، كه در طي سخنراني مايكل، آشكارا اشك ميريخت، درباره ي بيست و هشت سال زندگي مشتركش صحبت كرد. و ريگان نيز سختيهاي مادر بودن را شرح داد.
اين مراسم، با برگزاري يك جلسه ي كوتاه پرسش و پاسخ پايان يافت. در پي آن، مايكل سخنان پاياني را ايراد كرد. او گفت كه در مراسم بعدي «Heal The Kids» كه در دانشگاه آكسفورد در انگلستان برگزار ميشود، بيشتر در مورد عشق و خانواده صحبت خواهد كرد. او به همه وعده ي يك سخراني غافلگير كننده را داد. مايكل همچنين در اين مراسم خبر راه اندازي سايت اينترنتي مؤسسه ي خيريه «Heal The Kids» را اعلام كرد.
گرچه مدتي بعد پاي مايكل بر اثر زمين خوردن در نورلند شكست، اما او به طرفدارانش قول داد كه در مراسم دانشگاه آكسفورد حضور مي يابد.
مايكل: ”حضور يافتن در اين مراسم آنقدر برايم اهميت دارد كه اجازه نخواهم داد يك پاي شكسته، مرا از انجام تعهدي كه دارم، باز دارد.“
در روز يكشنبه، 4 مارس سال 2001، مايكل براي آغاز يك هفته ي پركار، وارد فرودگاه لندن شد.
[فرودگاه هيترو]
او ساعات اوليه ي بعد از ظهر همان روز، در هتل لنزبرو مستقر شد. مدتي بعد براي خريد، همراه با مكالي كالكين بيرون رفت. آنها به فروشگاه موسيقي اِچ.اِم.وي رفتند و تعدادي CD خريداري كردند.
در روز 5 مارس 2001، مايكل ناهار را همراه با يوري جلر و رابي شويلي باتيچ، در رستوراني در مركز شهر لندن، صرف كرد. بعد از ظهر همان روز، آن دو را براي شركت در مراسم مختصري كه به منظور انتشار كتاب مشترك جديدي از باتيچ و جلر، در انجمن سلطنتي معماري انگليس برگزار ميشد، همراهي كرد.
[انتشار كتاب]
اين كتاب با نام ”روحي و راهب يهود ـ مكاتبه اي فوق العاده“ مجموعه اي از نامه هايي بود كه در طول ساليان گذشته بين باتيچ و جلر، رد و بدل شده بود.
در ساعت 8:45 دقيقه ي شب روز 6 ماه مارس سال 2001، مايكل وارد دانشگاه آكسفورد شد.
ورود مايكل براي ساعت شش عصر برنامه ريزي شده بود اما مايكل در آخرين لحظات، به خاطر دردي كه در پاي آسيب ديده اش حس ميكرد، مجبور شد نزد پزشك برود و باعث شد كه ورودش به آكسفورد با تأخير انجام شود.
همانطور كه انتظار ميرفت، مايكل به همراهي دوستانش يوري جلر و رابي شويلي باتيچ، در دانشگاه آكسفورد سخنراني كرد.
[دانشگاه آكسفورد]
سخنراني عميق و تأثير گذار مايكل، تماشاچيان را تكان داد.
مايكل: ”سخنراني در مكاني كه قبلأ ميزبان شخصيتهاي برجسته اي همچون مادر ترزا، آلبرت انيشتين، رونالد ريگان، رابرت كندي و مالكوم ايكس بوده است، براي من افتخار بزرگي است.
دوستان، من ادعا نميكنم كه داراي تحصيلات عاليه اي همچون افرادي كه در اين سالن سخراني كرده اند، هستم. همانطور كه آنها نميتوانند ادعايي در مورد رقص مونواك داشته باشند. و شما ميدانيد، به خصوص انيشتين، در زمينه ي رقص اصلأ تبحر نداشت.
اما بايد بگويم كه بيشتر از بسياري از مردم، مكانها و فرهنگهاي متفاوتي را ديده ام. دانش بشر تنها در كاغذ و مركب خلاصه نميشود. بلكه آنچه كه در قلب انسانها، روح و درونشان وجود دارد نيز، جزئي از اين دانش به حساب مي آيد.
بنابراين، من امشب علاقه دارم پيشنهاد بدهم كه بر ديوار هر خانه، ليستي از حقوق كودكان بياويزيم.
مواردي كه در اين ليست وجود دارند، اينها هستند:
حق دوست داشته شدن، بدون اينكه مجبور باشند بدستش بياورند.
حق محافظت شدن، بدون اينكه استحقاقش را داشته باشند.
حق اينكه حس كنند با ارزش هستند، با اينكه شايد هيچ كار ارزشمندي انجام نداده باشند.
حق اينكه به صحبتهايشان گوش داده شود، حتي اگر سرگرم كننده نباشند.
حق اينكه در تختخوابشان براي آنها داستان تعريف كنند، بدون اينكه مجبور باشند براي بدست آوردنش با اخبار نيمه شب رقابت كنند.
حق درس خواندن در مدرسه، بدون اينكه مجبور باشند نگران گلوله ها باشند.
حق اينكه ديگران آنها را دوست داشتني بدانند، حتي اگر صورتي دارند كه فقط مادر ميتواند دوست داشته باشد.
اگر با دانستن اين موضوع كه ديگران شما را دوست دارند، متولد بشويد و با دانستن همين موضوع از دنيا برويد، با هر اتفاقي كه در بين اين دو زمان براي شما پيشامد كند، ميتوانيد كنار بياييد.“
با جمعيت بيست هزار نفري كه درخواست شركت در اين مراسم سخنراني را داشتند، مايكل جكسون ثابت كرد كه محبوبترين مهمان دانشگاه آكسفورد در طول تاريخ يكصد و هفتاد و هشت ساله اش، بوده است.
و اين موفقيتي فوق العاده براي مايكل كه از جانب شركت كنندگان در مراسم سخنراني، ”پادشاه آكسفورد“ نام گذاري شده بود، به حساب مي آمد.
در روز 7 مارس سال 2001، يوري جلر در مراسم سنتي يهودي، با همسرش هانا، تجديد پيمان كرد. جشن ازدواج در عمارت مجيسين در شهر كوچك سونينگ ـ برك شاير ـ انگلستان انجام شد. مايكل در اين مراسم شركت كرد و ساقدوش داماد بود.
يك چادر بزرگ در باغ براي پذيرايي از يكصد و سي مهمان اين جشن، برپا شده بود.
مايكل يك كلاه سفيد يهودي بر سرش گذاشته بود و با لبخند شادماني كه بر لب داشت، مراسم را با علاقه و كنجكاوي زياد دنبال ميكرد.
وظيفه ي مايكل به عنوان ساقدوش، دادن حلقه ي ازدواج به يوري بود. بلافاصله پس از اينكه مراسم ازدواج به پايان رسيد، گروه موسيقي شروع به نواختن آهنگهاي سنتي يهودي كردند. مايكل آنقدر از موسيقي لذت برده بود كه بلند شد و سعي كرد همراه با آن برقصد تا آنكه پس از چند ثانيه پاي آسيب ديده اش، به شدت دردناك شد.
[مراسم ازدواج]
در پايان جشن، اقوام نزديك يوري جلر و مهمانان ويژه، براي اداي احترام به طرف مايكل رفتند تا از او براي حضور در اين مراسم تشكر كنند و او را در آغوش بگيرند.
بعد از ظهر آنروز، مايكل در دهمين مراسم ساليانه ي ”روز مايكل جكسون“ كه از طرف يكي از هوادارانش، آدرين گرنت، و در همر اسميت آپولو، در لندن برگزار ميشد، بر روي صحنه ظاهر شد.
مايكل در پايان اين مراسم شبانه، كه شامل اجراهايي از طرف هنرمندان و در ستايش او بود، حضور يافت.
مايكل در مقابل چشم سه هزار هوادار مشتاق، از طرف رابي شويلي باتيچ بر روي صحنه دعوت شد.
سلطان پاپ گفت: ”از همه ي شما براي آمدن به اينجا متشكرم. من از بابت نمايش فوق العاده اي كه امشب شاهدش بودم، بي اندازه خوشحال و مفتخر شدم. شما خيلي خوب هستيد و من دوستتان دارم... من هنوز بر روي آلبوم جديد كار ميكنم. دو ماه ديگر به اتمام كارش، باقي مانده است. اما به شما اطمينان ميدهم كه آلبوم فوق العاده اي ميشود. من همه ي شما را از ته قلبم دوست دارم. از شما ممنونم.“
عوايد اين جشن، به مؤسسه ي خيريه «Heal The Kids» اهدا شد. پيش از شروع اين مراسم، در حراجي، وسايل مايكلي از جمله يك كلاه سياه، يك پيغام تلفني تبريك تولد و كتي كه مايكل در مراسم جوايز جهاني موسيقي در مي سال 2000 پوشيده بود، به فروش رفت. درآمد حاصل از اين حراج نيز به موسسه ي «Heal The Kids» تقديم شد.
در اوايل روز 8 مارس سال 2001، مايكل قدرداني عميق خود را از حمايت شگفت انگيزي كه طرفدارانش در لندن از وي به نمايش گذاشته بودند، ابراز كرد. مايكل در ساعت هشت شب، قصد رفتن به تئاتر مادام ملويل با بازي مكالي كالكين را داشت كه به علت دردي كه يكدفعه در پايش احساس كرد، مجبور شد برنامه اش را لغو كند.
در ساعت نه صبح روز 9 ماه مارس سال 2001، مايكل لندن را ترك كرد.
اين ماجرا هم به پايان رسيد.
ده روز پس از اين سفر بسيار موفقيت آميز به لندن، افتخار بزرگي براي مايكل دست داد.
در 19 مارس، مايكل جكسون در تالار راك اَند رول هال آف فيم به عنوان هنرمند منفرد، معرفي شد.
مايكل كه به تازگي پايش را در منزلش نورلند، شكسته بود؛ پس از ستايشي كه گروه انسينك از او به عمل آوردند، لنگان لنگان بر روي صحنه رفت.
مايكل گفت: ”همانطور كه مشاهده ميكنيد، امشب مونواك نخواهيم داشت.“
[تالار راك اَند رول هال آف فيم]
در طي يك سخراني كوتاه، مايكل از بري گردي، مؤسس موتون و دايانا راس كه او را ”مادر دوم“ خود خواند، سپاسگزاري كرد.او همچنين از والدينش به خاطر اينكه چنين استعدادي به او بخشيده اند، قدرداني نمود.
مايكل: ”از زماني كه بچه بودم، هديه ي موسيقي، براي من نعمت بسيار بزرگي بوده است.“
[تالار راك اَند رول هال آف فيم]
در 16 آپريل سال 2001، در خبرها اعلام شد كه مايكل بطور زنده در نيويورك برنامه اجرا خواهد كرد. سلطان پاپ، سي امين سال فعاليتش به عنوان هنرمند منفرد را با يك كنسرت شاهانه، جشن ميگيرد.
چري فين، سخنگوي مايكل، گفت: ”در بين افراد مشهوري كه گفته شده است در اين مراسم شركت ميكنند، جيل اسكات، ويتني هيوستون، بريتني اسپيرز، گروه انسينك، مارك آنتوني، و شگي حضور دارند.“
همچنين در اين كنسرت، برادران جكسون براي اولين بار، پس از آخرين اجراي گروهي شان در اواخر دهه ي هشتاد، بار ديگر به يكديگر ميپيوندند.
جكسون چهل و دو ساله در بيانيه اي گفت: ”من براي جشن گرفتن سي امين سال فعاليتم به عنوان هنرمند منفرد، همراه با گروهي از هنرمندان با استعداد و برجسته، دوستان و طرفدارانم، بسيار هيجان زده هستم. من اجرا در اين كنسرت و ملحق شدن به برادرانم در اين شب به خصوص را انتظار ميكشم.“
پيش بيني ميشد كه در اين شب، مايكل همراه با ويتني هيوستون و بريتني اسپيرز آواز بخواند و آهنگهايي را نيز بطور آزمايشي از آلبوم مدتها وعده داده شده اش كه قرار بود در همان سال منتشر شود، به اجرا بگذارد. همچنين انتظار ميرفت كه گروه جكسون فايو به اجراي يك قطعه ي مختلط از بهترين آهنگهاي گروه بپردازد.
سخنگوي مايكل: ”برادران جكسون حداقل يك آهنگ را هم همراه با گروه انسينك اجرا ميكنند.“
بر طبق گفته هاي سخنگوي مايكل كه در رسانه ها منتشر شد، در اين كنسرت پر خرج، از يك گروه سيصد نفري از اعضاي سرود كليسا، يك گروه دويست نفري از كودكان سرود خوان، يك گروه اركستر چهل و هشت نفري، چهل رقاص و دوازده همخوان، استفاده ميشود.
در خبرها آمده بود كه: ”اين كنسرت با حضور چهل خواننده ي راك و بلوز و آهنگهاي سنتي آمريكايي، كه در ستايش از مايكل بطور دسته جمعي آواز ميخوانند، ادامه پيدا ميكند.“
سخنگوي مايكل گفت: ”از اين كنسرت براي پخش از تلويزيون، فيلمبرداري خواهد شد.“
در 6 جوئن 2001، خبر اتمام كار مايكل بر روي آلبوم جديدش، در سرتاسر دنيا پيچيد.
در 13 جوئن، ديويد جِست، دوست تهيه كننده ي مايكل تأييد كرد كه: ”جشن سي امين سال حرفه ي مايكل به عنوان هنرمند منفرد، به زودي برگزار ميگردد. در دو كنسرتي كه در روزهاي 7 و 10 سپتامبر سال 2001 و در مديسون اسكوئر گاردن در شهر نيويورك برگزار ميشود، بيش از دويست نفر از ستارگان عرصه ي موسيقي، حضور دارند.“
شبكه ي تلويزيوني سي.بي.اِس خبر داد كه اين كنسرتهاي فوق العاده، به اضافه ي يك ويژه برنامه ي دو ساعته، در فصل پاييز از اين شبكه نمايش داده خواهند شد.
روز بعد، در 14 جوئن، شبكه ي راديويي نيويورك دبليو.كِي.تي.يو، ناغافل نام آلبوم جديد مايكل را افشا كرد: «شكست ناپذير» (Invincible).
در 15 جوئن، مايكل و كمپاني سوني، تاريخ نهايي انتشار آلبوم «Invincible» را 25 سپتامبر سال 2001 ذكر كردند. كه بعدأ تا تاريخ 29 اكتبر همان سال، به تعويق افتاد.
در 19 جوئن، خبر داده شد كه مايكل آهنگ «تو دنياي مرا ميلرزاني» (You Rock My World) را به عنوان اولين تك آهنگ از آلبوم جديدش، انتخاب كرده است.
در 28 جوئن، جي ـ زد،مردمي را كه براي تماشاي اجراي او در ناسا كلسيومگردهم آمده بودند، با فراخواندن مايكل بر روي صحنه غافلگير كرد. گرچه مايكل برنامه اجرا نكرد، تنها حضورش كافي بود تا بلند ترين فرياد جمعيت را در آن شب، به آسمان ببرد.
[مايكل ـ جِي زِد]
تنها كلمات مايكل خطاب به جمعيت اينها بود: ”همگي شما را دوست دارم“
كمپاني ضبط راك اِ فلا، خبر داد كه مايكل در آلبوم بعدي جي ـ زد، حضور افتخاري خواهد داشت و اگرچه جي سعي كرده است كه لطف مايكل را جبران كند، اما حضور يافتن در آلبوم جديد او، در برنامه ي كاريش قرار ندارد.
در 11 جولاي، خبر رسيد كه «You Rock My World» اولين تك آهنگ از آلبوم جديد مايكل، در ايالات متحده عرضه نخواهد شد.
در 31 جولاي، در عرض كمتر از پنج ساعت، تمام بليطهاي هر دو كنسرت ”جشن سي امين سال فعاليت مايكل جكسون به عنوان هنرمند منفرد“ به فروش رسيد. قيمت بليطها ازچهل و پنج تا دو هزار و پانصد دلار آمريكا بود.
در 1 آگوست، مايكل اولين سايت اينترنتي رسميش را راه اندازي كرد.
در 17 آگوست، «You Rock My World» اولين تك آهنگ از آلبوم مدتها وعده داده شده ي «Invincible» از ايستگاه راديويي ايالات متحده، پخش شد. يك منبع ناشناس، اين آهنگ را بدون داشتن مجوز از كمپاني سوني يا شخص مايكل، در اختيار ايستگاه راديويي جمين 105.1 قرار داده بود.
در 30 آگوست، مايكل با فشار دادن دگمه اي، زنگ آغاز به كار بازار بورس نزداك را به صدا درآورد. كمي پس از آن، به مناسبت چهل و سومين سال تولدش، يك كيك تولد بسيار بزرگ و يك پوستر قديمي از شرلي تمپل دريافت كرد. مايكل گفت: ”من در اين لحظه ي خاص عميقأ به وجد آمده ام. از شما ممنونم ديويد، ويك و نزداك. خيلي از شما ممنونم. شما و تمامي طرفدارانم را دوست دارم. ممنونم.“
همچنين از طرف هاردويك سيمونز، مدير اجرايي نزداك، جايزه اي به مايكل اهدا گرديد.
[نزداك]
در روز 6 سپتامبر، مايكل در حضوري غافلگير كننده بر روي صحنه، در سالن اپرا ي متروپوليتن در شهر نيويورك، جايي كه مراسم اهداي جوايز كليپ موسيقي اِم.تي.وي برگزار ميشد، همراه با گروه انسينك آهنگ «POP» را اجرا كرد. مايكل جمعيت را با اجراي تكه ي كوتاه اما خيره كننده اي از رقصش، غافلگير ساخت. حضور كوتاه او در اين مراسم، تيتر اول خبرها در سرتاسر دنيا بود و از طرف بينندگان و منتقدان، بهترين قسمت اين نمايش، به حساب آمد.
[مراسم جوايز اِم.تي.وي]
در روزهاي 7 و 10 سپتامبر سال 2001، مايكل دو كنسرت شگفت انگيز در مديسون اسكوئر گاردن اجرا كرد.
روزنامه ي نيويورك ديلي، در روز 8 سپتامبر، در مورد كنسرت روز قبل در مقاله اي با عنوان ”بازگشتش بر روي صحنه، گاردن را مالامال از جمعيت كرد“، نوشت:
مايكل جكسون، شب گذشته در مديسون اسكوئر گاردن، بر روي صحنه رفت تا به همه نشان دهد كه هنوز خود را سلطان پاپ ميداند.
با جادويي كه «Thriller» و «Bad» را در بين پر فروش ترين آلبومهاي تاريخ جاي داده است، همراه با بسياري از ستارگان موسيقي، براي اولين بار در طي يازده سال گذشته، در آمريكا برنامه اجرا كرد.
مايكل بر روي صحنه به برادرانش پيوست تا قطعه ي مختلطي از بهترين آهنگهاي گروه جكسون فايو را همراه با آنها اجرا كند. او به همراه بريتني اسپيرز كه دامن كوتاهي پوشيده بود، نسخه اي هيجان آور از آهنگ «احساسي كه تو به من ميدهي» (The Way You Make Me Feel) را به نمايش گذاشت و با به وجد آوردن تماشاچيانش، دنياي آنها را دوباره تكان كرد.
هنگاميكه جكسون، كت و تك دستكش سفيد رنگ و منجوق دوزي شده ي مشهورش را پوشيد و كلاه سياهش را بر سر گذاشت، و رقص الكتريكي خود را همراه با آهنگ «Billie Jean» اجرا نمود، مردم ديوانه شدند. مايكل با رقص مونواك خود، در بين جمعيت طوفان به پا كرد.
وقتي برادران مايكل، جرمين، جكي، مارلون و تيتو، اعضاي گروه جكسون فايو در اواخر دهه ي هفتاد، به محل برگزاري جشن رسيدند، در حدود هزار نفر از طرفداران بر روي پله هاي اداره ي پست درون محوطه، ايستاده بودند تا نظاره گر ورود آنها باشند.
اين جشن بزرگ، با يك ساعت تأخير در ساعت 8:40 دقيقه ي شب، شروع شد. در ميان فريادهاي شوق و تشويقهاي كر كننده، ويتني هيوستون، يوشر و مايا، آهنگ «Wanna Be Starting Something» را خواندند. و بيست و چهار رقاص با لباسهايي همانند غار نشينان با آن مي رقصيدند.
جكسون 43 ساله، همراه با پدرش، اليزابت تيلور و مكالي كالكين، در يك مكان تشريفاتي نظاره گر مراسم افتتاحيه ي اين جشن بود.
گروه انسينك، ليزا مينلي و مارك آنتوني، هركدام بر روي صحنه، برنامه هاي خودشان را به اجرا گذاشتند. جيل اسكات، گروه دستينيز چايلد، شكيل اُنيل، كريس تاكر، گلديز نايت از جمله افرادي بودند كه در اين جشن حاضر شدند و يا در آن برنامه اجرا كردند.
مارلون براندو نيز در حاليكه بر روي نيمكتي نشسته بود، بر روي صحنه ظاهر شد تا درباره ي مرگ و مير كودكان در سرتاسر جهان، صحبت كند. جمعيت كه آشكارا حوصله ي شنيدن صحبتهاي او را نداشتند، همهمه بر پا كردند. تا زمانيكه براندو گفت كه مايكل براي ساخت يك بيمارستان در فلوريدا، پول اهدا كرده است و آنوقت بود كه آنها ساكت شدند تا به صحبتهاي او گوش دهند.
تماشاچيان براي حضور مايكل بر روي صحنه بي تاب شده بودند و يكصدا نام او را فرياد ميزدند. و هنگاميكه ديگر ستارگان بر روي صحنه آهنگهاي مايكل را اجرا ميكردند، آنها فرصت داشتند براي خريد تنقلات از روي صندلي هايشان بلند شوند و بيرون بروند.
قسمت اصلي كنسرت زماني آغاز شد كه اليزابت تيلور، مايكل و برادرانش را بر روي صحنه فرا خواند.
وقتي آنها بر روي صحنه آمدند، جمعيت حاضر در محل، با خوشحالي از روي صندليهايشان بلند شدند.
برادران قطعه موسيقي مختلطي از آهنگهاي «I Want You Back»، «The Love You Save»، «I'll Be There»، «ABC»، «Rockin Robin» و «Can You Feel It» را همراه با حركات رقص گروه جكسون فايو، اجرا كردند. شنيدن صداي برادران جكسون كمي مشكل شده بود. اما مايكل با فريادهاي مداوم ”دوستتان دارم“ همهمه ي تماشاچيان را فرو مينشاند.
گروه انسينك بر روي صحنه، به برادران جكسون پيوست و آهنگ «Dancing Machine» را همراه با آنها خواند. و پس از يك استراحت طولاني، بريتني اسپيرز براي اجراي آهنگ «The Way You Make Me Feel» بر روي صحنه به مايكل ملحق شد. پس از اتمام اين اجرا، هنگاميكه كريس تاكر مجددا مايكل را بر روي صحنه فرا خواند، او با جعبه اي در دست ظاهر شد.
او كت سياه، كلاه و تك دستكش سفيدش را از داخل جعبه بيرون كشيد و آهنگ «Billie Jean» را به نحو فوق العاده اي همراه با تمامي حركات كلاسيك و مونواك فراوان، اجرا كرد.
پس از آن، مايكل اسلش را بر روي صحنه فراخواند تا آهنگ هاي «Black Or white» و «Beat It» را اجرا كنند. در طي اجراي آهنگ «Beat It» مايكل حركات رقص كليپ اين آهنگ را بر روي صحنه به همراه يك گروه رقص به نمايش گذاشت. و اين قسمت را با اجرايي از آهنگ جديدش «You Rock My World» به پايان رساند. و در دود و غبار حاصل از آتش بازي، صحنه را ترك كرد.
در ساعت 12:25 دقيقه ي شب، صفي از ستارگان آن مراسم، بر روي صحنه جمع شدند تا اين جشن را با اجراي آهنگ «We Are The World» كه كويينسي جونز آن را رهبري ميكرد،به پايان برسانند.
مايكل از همه به خاطر آمدنشان تشكر كرد و آخرين ”دوستتان دارم“ را بر زبان آورد و از طرفدارانش خواست محل را ترك كنند. اما بايد ميدانست كه تا او آنجاست، آنها جايي نميروند. بالاخره مراسم شبانه با رفتن مايكل، رسما خاتمه يافت.
تشويقهاي بي امان مردم براي مايكل، نشان ميداد كه رسانه ها بايد لقب مورد علاقه ي خود براي خطاب كردن وي را، از ”تك دستكشي“ به ”تك دوست داشتني“ تغيير دهند.
[مايكل در MSG]
[ مايكل ـ بريتني اسپيرز ]
[ِاليزابت تيلور ـ مايكل]
[مايكل و برادرانش در كنسرت]
در 20 سپتامبر سال 2001، آهنگ «You Rock My World» در رتبه ي دهم جدول بهترينهاي ايالات متحده، وارد شد. و اين رتبه، براي آهنگي كه هنوز در بازار منتشر نشده و تنها از رسانه هاي جمعي پخش گرديده است، موفقيتي بسيار بزرگ به حساب مي آمد.
يكي از خبرگزاري ها در روز 20 سپتامبر فاش كرد كه تعدادي از مطرحترين ستاره هاي پاپ آمريكا، به رهبري مايكل جكسون، در حال ضبط آهنگي به نام «What More Can I Give» هستند تا بدين وسيله براي خانواده هاي قربانيان و نجات يافتگان حملات تروريستي در نيويورك [حملات 11 سپتامبر]، كمك مالي جمع آوري كنند.
بريتني اسپيرز، گروه دستينيز چايلد، جاستين تيمبرليك از گروه انسينك، نيك كارتر از گروه بك استريت بويز، از افرادي هستند كه در اجراي اين آهنگ كه مايكل تهيه ي كنندگي آن را بر عهده دارد، شركت ميكنند.
مايكل گفت: ”من در قلبم ايمان دارم كه جامعه ي موسيقيدانان، به هم ميپيوندند تا به ياري هزاران قرباني بيگناه بشتابند. در حال حاضر نياز مبرمي به كمك مالي وجود دارد. هر يك از ما به اين وسيله ميتوانيم در تسلي بخشيدن به بسياري از مردم، نقشي فوري را ايفا كنيم. ما بارها ثابت كرده ايم كه موسيقي ميتواند روح بشر را لمس كند و اين بار نيز ثابت ميكنيم كه ميتواند. حالا زماني است كه ما از اين قدرت براي التيام بخشيدن استفاده كنيم.“
بيانيه ي مايكل جكسون در رابطه با حملات تروريستي يازده سپتامبر، در مجله ي رولينگ استون، به چاپ رسيد:
”من آدمي نيستم كه بنشينم و بگويم ”آه، من از اتفاقي كه براي آنها افتاد متاسفم“ ... من ميخواهم كاري براي آنهايي كه والدينشان را از دست دادند، انجام دهم. آنها هم ميهنان ما هستند. فرزندان ما هستند. پدران و مادران ما هستند. من ميخواهم كه تمام دنيا اين آهنگ [What More Can I Give] را بخواند تا همه با هم متحد شويم. زيرا يك آهنگ، بارها و بارها تكرار ميشود. و ما به صلح، بخشش، عشق و اتحاد نياز داريم.“
در 21 سپتامبر 2001، فيلم كوتاه فوق العاده ي مايكل با نام «You Rock My World» براي اولين بار در سرتاسر جهان [به استثناي ايالات متحده] از تلويزيون به نمايش درآمد.
در 26 سپتامبر، اين كليپ در ايالات متحده از شبكه ي تي.آر.ال نشان داده شد.
اين كليپ كه توسط پل هانتر كارگرداني شده بود، ”سلطان ساخت كليپهاي موسيقي“ را در ظاهري جديد نشان ميداد. نويسندگان داستان اين كليپ، مايكل جكسون و پل هانتر بودند. در اين كليپ، مايكل جكسون، كريس تاكر، كيشايا دادلي، مارلون براندو، مايكل مدسن و بيلي دراگو، به ايفاي نقش پرداختند. طراحي رقص شگفت انگيز اين كليپ را نيز مايكل جكسون، آنتوني تالاگا و ريچموند تالاگا عهده دار بودند.
[كليپ You Rock My World]
در روز 8 اكتبر سال 2001، «You Rock My World» اولين تك آهنگ از آلبوم «Invincible» وارد فروشگاه ها شد.
دو روز بعد، در 10 اكتبر، سايت اينترنتي cc.com خبر داد كه مايكل در روز 21 اكتبر در استاديوم آر.اِف.كِي در شهر واشينگتن، دي.سي در كنسرتي كه با نام ”متحد شويم ـ چه چيز بيشتري ميتوانم بدهم“ (What More Can I Give) و با حضور بسياري از ستارگان ديگر، و بمنظور جمع آوري كمك مالي براي اجراي برنامه هايي در جهت جبران خسارات وارده ي ناشي از حملات يازده سپتامبر، برگزار ميشود، برنامه اجرا خواهد كرد.
شبكه ي تلويزيوني اِي.بي.سي در طي قراردادي با تهيه كننده ي اين كنسرت، اجازه ي پخش آن را در تاريخ 1 نوامبر سال 2001، بدست آورد.
در روز 15 اكتبر، چهار آلبوم مايكل [Off The Wall, Thriller, Bad, Dangerous]، به اضافه ي آهنگهايي كه پيش از آن انتشار نيافته بودند و يك كتاب حاوي مطالب و عكسهاي جديد، بطور رسمي منتشر شد.
[پوشش سي.دي ها]
در روز 21 اكتبر سال 2001، در زير باران پولكهاي قرمز و سفيد و آبي، مايكل بر روي صحنه رفت تا آهنگهاي «Man in The Mirror» و «What More Can I give» را همراه با ديگر هنرمندان اجرا كند.
مايكل خطاب به خانواده هاي قربانيان گفت: ”شما تنها نيستيد، شما در قلب ما جاي داريد، در فكر ما و در دعاهايمان“
[متحد شويم]
اين كنسرت، با فروش بيش از چهل و شش هزار بليط، توانست مبلغ دو ميليون دلار كمك مالي جمع آوري كند. اين كنسرت يكي از سه كنسرت خيريه اي بود كه در اواخر آن هفته اجرا ميشد.
در 29 اكتبر سال 2001، اولين آلبوم استوديويي مايكل در شش سال گذشته، بطور رسمي منتشر شد. [در ايالات متحده در روز 30 اكتبر منتشر گرديد.]
[پوشش آلبوم Invincible]
اين آلبوم شگفت انگيز، در چهار رنگ پوشش متفاوت [سفيد، آبي، قرمز، زرد] و به مدت محدودي عرضه شد. اين آلبوم شامل هفتاد و هفت دقيقه از موسيقي جديد و حقيقتأ شكست ناپذيري است كه مسير تازه اي را در عرصه ي موسيقي شكوفا ساخت. بدون ذره اي شك، «Invincible» بهترين آلبوم شش سال گذشته است.
«Invincible» مكانش را تا صدر جدول پر فروش ترينها در كشورهاي سرتاسر جهان از جمله ايالات متحده، انگلستان، استراليا، بلژيك، دانمارك، فرانسه، آلمان، هلند، مجارستان، نروژ، سوئد، سوئيس و تركيه بالا كشيد.
در 8 نوامبر سال 2001، هزاران نفر از طرفداران مايكل جكسون در خيابانهاي اطراف پاساژ ويرجين در شهر نيويورك، جايي كه سلطان پاپ بر روي سكويي پوشيده شده با فرش قرمز ايستاده بود، تجمع كردند.
[بيرون پاساژ ويرجين]
مايكل بعد از ديدار با جمعيت، به عنوان تبليغ براي آلبومش كه در سرتاسر جهان شماره يك شده بود، در داخل پاساژ به تعداد محدودي از طرفدارانش بر روي آلبومها امضا داد.
[مايكل در حال امضاي آلبومها]
در 11 نوامبر، آمار و ارقام در سرتاسر جهان، از فروش حيرت انگيز چهار ميليون و چهار صد هزار نسخه از آلبوم «Invincible» تنها در طي دو هفته خبر ميداد.
در 12 نوامبر، ديسكي با نام ”بهترينها: History Volume I“ منتشر گرديد. بر روي اين ديسك، پانزده آهنگ با كيفيت صوتي بالا ضبط شده بود. هفتاد و دو دقيقه از موسيقي اي كه تاريخ را رقم زده بود. اين ديسك در ايالات متحده در روز 13 نوامبر منتشر شد.
در 14 نوامبر سال 2001، در خبرها آمده بود:
”در يكي از رقابتي ترين شبهاي امسالِ تلويزيون آمريكا، سلطان پاپ، شكست ناپذيري خود را با پيروزي در رتبه بندي مقدماتي به اثبات رساند. جشن سي امين سال فعاليت مايكل جكسون به عنوان هنرمند منفرد، با داشتن بيشترين تعداد تماشاگر تلويزيوني، اين مسابقه را فتح كرد. اين برنامه كه در 13 نوامبر، از شبكه ي سي.بي.اِس در ايالات متحده پخش شد، بيست و پنج ميليون و هفتصد هزار نفر تماشاچي داشت.
در 3 دسامبر سال 2001، «گريه» (Cry) دومين تك آهنگ از آلبوم «Invincible» عرضه شد. اما نه در ايالات متحده. قرار بود به جاي آن، آهنگ «پروانه ها» (Butterflies) منتشر شود كه بعدأ لغو گرديد و معلوم شد كه «Cry» آخرين تك آهنگ از آلبوم «Invincible» بوده است.
در روز 5 دسامبر، ايستگاه راديويي كي.اِس.اِف.اِم خبر داد كه سلطان پاپ در روز 19 دسامبر، در برنامه ي اين ايستگاه راديويي با نام ”جينگل بال“ كه در مركز استاپلز در شهر لس آنجلس برگزار ميشود، حضور مي يابد.
همچنين در اين روز، اعلام شد كه مايكل در مراسم ازدواج دو تن از دوستانش، ديويد جِست و ليزا مينلي، در مارس سال بعد، به عنوان ساقدوش شركت خواهد داشت.
در همين روز خبر داده شد كه آلبوم جديد مايكل و كنسرت سي امين سالگرد فعاليت او به عنوان هنرمند منفرد، نامزد دريافت شش جايزه ي اِن.اِي.اِي.سي.پي در سال آتي شده است.
در 21 دسامبر، مايكل در برنامه ي ”جينگل بال“ در شهر لس آنجلس حضور يافت و جايزه ي ”يك عمر فعاليت ارزشمند هنري“ را دريافت كرد. مايكل با گفتن جملات ”بسيار دوستتان دارم. كريسمس مبارك“، صحنه را ترك گفت.
[برنامه ي جينگِل بال]
در روز 30 دسامبر، خبر داده شد كه سال آينده، مايكل در مراسم ساليانه ي جوايز موسيقي آمريكا، حضور مي يابد تا جايزه ي ”هنرمند قرن“ را دريافت كند.
و اين شروعي فوق العاده براي مايكل در سال جديد بود.