Angel of Light
It's hard to see angels, although I've stared at their pictures for hours. Some people can see them without pictures, and they tell interesting tales. Guardian angels are all female, for instance, which didn't surprise me once I found out. A birth angel, recruited from the younger ranks, attends every baby when it appears, while another angel, older but not grim, helps the dying to leave this world without grief or pain. You can pray to the angels and they will listen, but the best way to call them, I am told, is to laugh. Angels respond to delight, because that is what they're made of. In fact, when people's minds are clouded by anger or hatred, no angel can reach them.
Not all angels have wings -- so the visionaries claim -- but those who do can unfurl a span of golden feathers stretching over the entire world. If you had eyes that could look straight into the sun, you would see an overwhelming angel presiding there; a more serene one smiles out from the face of the moon.
Angels spend their entire lives, which are forever, spinning around the Creator's throne, singing His praise. People with keen ears have listened in. The harmonies of the angelic choir are incredibly complex, they say, but the rhythm is simple. "It's mostly march time," one eavesdropper affirmed. For some reason, that fact is almost the best I have learned so far.
After a while it got lonely hearing about angels you couldn't see for yourself. When an angel-watcher heard that, she was shocked. "Not see?" she said. "But you have an angel in you. Everybody does. I can see it right now, and I thought you could, too." "No," I said sadly, and I asked what it looked like. "Did it look like me?"
"Well, yes and no," the angel-watcher mysterious answered. "It all depends on what you think you are. Your angel is a speck of light perched at the very center of your heart. It is smaller than an atom, but just wait. Once you get close to it, your angel will expand. The closer you come, the more it will grow, until finally, in a burst of light, you will see your angel in its true shape, and at that very instant, you will also see yourself."
So now I am looking for my angel all the time. I sit silently, turning my gaze inward. It wasn't long before I caught a glimpse of something. "Is that you, Angel, holding a candle?" One flicker and it was gone. Yet that was enough to set my heart wildly beating. Next time my angel will be waving a lamp, then holding a torch aloft, then lighting a bonfire.
That's what the angel-watcher promised, and now that I have caught sight of glory, I know enough to believe
فرشته ي نور
ديدن فرشته ها سخته، گرچه من ساعتها به تصوير اونها خيره شده ام. بعضي از مردم ميتونن خود واقعي اونها رو ببينن و داستانهاي جالبي درباره شون نقل ميكنن.
براي مثال فرشته هاي نگهبان همگي زن هستن، كه وقتي شنيدم تعجب نكردم. فرشته ي تولد، از بين فرشته هاي جوان تر انتخاب ميشه و موقع تولد بچه ها، همراهيشون ميكنه. در حاليكه يه فرشته ي بزرگسال تر اما نه خشن و عبوس، به اونهايي كه دارن ميميرن كمك ميكنه تا دنيا رو بدون غصه و درد ترك كنن.
شما ميتونين دعاهاتون رو به فرشته ها بگين و اونها ميشنون. اما به من گفته شده كه بهترين راه صدا زدن اونها، خنديدنه. فرشته ها به شادي و شعف جواب ميدن چون اين چيزيه كه ازش ساخته شدن. در حقيقت، وقتي ذهن مردم با عصبانيت و نفرت پوشونده شده، هيچ فرشته اي نميتونه بهشون دسترسي پيدا كنه.
اونهايي كه با چشم بصيرت فرشته ها رو ديدن، ميگن كه همه ي اونها بال ندارن. اما اونهايي كه بال دارن، ميتونن پرهاي طلايي شون رو به پهناي همه ي دنيا باز كنن.
اگه شما چشمهايي داشتين كه ميتونستن مستقيم به خورشيد نگاه كنن، اونوقت يه فرشته ي قاطع رو اونجا در حال رياست كردن مي ديدين. يه فرشته ي آروم تر، روي ماه در حال لبخند زدنه.
فرشته ها همه ي مدت عمرشون رو، كه بي انتهاست، در اطراف تخت پادشاهي خالق ميچرخن و در ستايش اون آواز ميخونن.
مردمي كه گوشهاي تيزي دارن، اين آواز رو شنيدن. هارموني سرود دسته جمعي فرشته ها بطور اعجاب آوري پيچيده است اما ميگن ريتم ساده اي داره.
يكي از اون آدمهايي كه گوش وايساده بود گفت ”الان موقع قدم رو رفتنشونه“
بنا به دلايلي، اين حقيقت، بهترين چيزيه كه تا حالا ياد گرفته ام.
شنيدن اين موضوع كه آدمها نميتونن فرشته هاي درون خودشون رو ببينن، ناراحت كننده است. وقتي يكي كه ميتونست فرشته ها رو ببينه اين رو شنيد، شوكه شد. ”نميتوني ببيني؟ ولي تو يه فرشته تو وجودت داري. همه دارن. من الان دارم مي بينمش و فكر كردم كه تو هم ميتوني ببينيش.“ من با ناراحتي جواب دادم ”نه“ و ازش پرسيدم اون فرشته چه شكليه ”آيا اون شكل منه؟“
اوني كه ميتونست فرشته ها رو ببينه به طرز اسرار آميزي جواب داد ”خوب، همه آره و هم نه. همش به اين بستگي داره كه تو چه تصوري از خودت داري. فرشته ي هركي، يه ذره ي نورانيه كه درست در وسط قلبش قرار داره. از يه اتم هم كوچيكتره. اما صبر كن. وقتي به اون نزديك بشي، فرشته ي تو وسعت پيدا ميكنه و بزرگ ميشه. هرچي نزديكتر ميشي، اون بيشتر رشد ميكنه تا اينكه بالاخره، در يك انفجار نور، فرشته ي خودت رو به شكل واقعي خودش مي بيني و در دم خودت رو هم مي بيني.“
و حالا من تمام مدت دنبال فرشته ي خودم ميگردم. من در سكوت ميشينم و به درون خودم خيره ميشم. خيلي طول نميكشه كه يه چيزي به چشمم ميخوره. ”فرشته آيا تو هستي كه شمعي در دست داري؟“ نور چشمك ميزنه و محو ميشود. اما همين هم كافي بود تا قلبم رو به شدت به تپش بندازه. دفعه ي بعد فرشته ي من يه لامپ رو تكون ميده، بعد يه چراغ قوه رو بالا ميگيره، بعد آتيش بازي راه ميندازه. اين چيزيه كه همون آدمي كه ميتونست فرشته ها رو ببينه، قولش رو داد. و حالا كه تكه هايي از شكوه و عظمت رو ديده ام، واسه ايمان داشتن، به اندازه ي كافي ميدونم.