Skip to main content


جلسه ۵ دادگاه اای‌جی: بررسی کالبدشکافی و سم شناسی بدن مایکل جکسون

روز دوشنبه دادگاه لس آنجس شاهد برپایی پنجمین جلسه‌ی رسیدگی به شکایت کاترین جکسون علیه کمپانی ا‌ای‌جی بود. در این روز یک متخصص سم شناس از دایره‌ی پزشکی قانونی در جایگاه حاضر شد. وی گفت که طبق نتیجه‌ی کالبد شکافی، پروپوفول موجود در بدن مایکل جکسون برای انجام یک عمل جراحی کافی بوده است. وی مرگ مایکل را در نتیجه‌ی وجود بیش از حد این ماده در بدن وی دانست. علاوه بر پروپوفول وجود چندین داروی خواب آور و آرام بخش دیگر در خون پادشاه پاپ، موجب تشدید اثر پروپوفول شده بود. این داروها طی چندین ساعت منتهی به مرگ مایکل توسط پزشک متخصص قلب، کانراد موری به وی تزریق شده بود. دنیل اندرسون گفت که بررسی خون، ادرار و دستگاه‌های داخلی بدن مایکل، وجود داروهای ضد اضطراب والیوم و لورازپام، داروهای بی‌حس کننده‌‌: میدازولام و لیدوکائین، داروهای دیازپام و نوردیازپام، افدرین و نیز کرم موضعی بی‌حس کننده‌ای که ماموران اورژانس طی عملیات احیا از آن بر روی بیمار استفاده می‌کنند را نشان می‌داد. او در بدنش الکل، مسکن مورفین یا دمرول و یا ماده‌ی مخدر ماری‌جوآنا و کوکائین نداشت. در نهایت خطر اصلی از جانب پروپوفول ایجاد شده بود.اندرسون توضیح داد: "میزان پروپوفول با دوزی که هنگام جراحی‌های عمده‌ در بیمارستان‌ها استفاده می‌شود، برابری می‌کرد." وی گفت که در هر یک میلی‌لیتر از خون مایکل جکسون، مقدار ۳.۲ میلیگرم پروپوفول وجود داشت. او طی پرسش و پاسخ با مایکل کاکوف، یکی از وکلای کاترین جکسون گفت که وقتی از بازرس پرونده شنید که پروپوفول در خانه‌ی مایکل جکسون پیدا شده بود، سخت متعحب شد: "پروپوفول به عنوان مدرک جرم از خانه ضبط گردیده بود. این امر بسیار نامعمول است. به عنوان یک سم شناس، زنگ خطری را در گوشم به صدا درآورد. استفاده از این دارو در خارج از بیمارستان بسیار دردسرآفرین خواهد بود." وی گفت که مایکل جکسون طی بازه‌ی زمانی چهارده سال تنها فرد غیر پزشک در لس آنجلس کانتی بود که بر اثر استفاده از پروپوفول در خانه‌اش جان باخت. اندرسون شش مورد مرگ دیگر بر اثر تزریق پروپوفول در خانه را مربوط به متخصصان بیهوشی، پزشکان و پرستارانی دانست که به خاطر شغلشان به این دارو که مقرارت سختی در موردش اعمال می‌شود، دسترسی داشتند. تمامی این افراد از پروپوفول به عنوان راهی برای خودکشی استفاده کرده بودند. ۲۵ مورد فوت دیگر بر اثر پروپوفول در بیمارستان رخ داده است که قتل محسوب شده‌اند از جمله تزریق این دارو به بیماری که تقاضای مرگ داشت. اظهارات اندرسون نشان می‌داد که پروپوفول تنها می‌تواند در اختیار پزشکان قرار بگیرد، در بیمارستان مصرف می‌شود و داروخانه‌ها اجازه‌ی فروش این دارو - حتی با تجویز پزشک - به افراد عادی را ندارند. اندرسون همچنین گفت که چندین شیشه‌ از داروهای دیگری چون داروی ضد افسردگی ترازودون و داروی درمان التهاب پروستات فلوماکس در اتاق مایکل پیدا شده بود. مجموعه‌ی داروهایی که از اتاق مایکل ضبط شد توسط سه پزشک: کانراد موری، آرنولد کلین و آلن متزگر تجویز شده بود. وکیل کمپانی از این فرصت استفاده کرد تا به هیئت منصفه نشان دهد که در زمان مرگ مایکل جکسون، کانراد موری تنها پزشک وی نبوده است و دو نفر دیگر در درمان وی نقش داشتند. اندرسون البته اشاره کرد که بیشتر داروها توسط دکتر کانراد موری تجویز شده بودند. با وجود این همه دارو، اندرسون سم شناسی بدن مایکل را یک چالش بزرگ خواند: "در این مورد به خصوص، ما در پی رد هر چیز و همه چیز بودیم." او گفت که برای بررسی خون مایکل از چهار گوشه‌ی بدن او - قلب، کبد، شاهرگ ران و پشت چشم - نمونه برداری شده بود. در دادگاه سال ۲۰۱۱، اظهارات اندرسون در خصوص نبود داروی دمرول در بدن مایکل، در تضاد با گفته‌های وکلای موری بود که می‌گفتند آرنولد کلین موجب اعتیاد مایکل به این دارو شده است. وکلای موری ادعا می‌کردند که مرگ مایکل در نتیجه‌ی اعتیاد به دمرول رخ داده است. یکی دیگر از موارد بحث در آن دادگاه، پیدا شدن پروپوفول در معده‌ی مایکل بود. وکلای موری نتیجه گرفته بودند که مایکل با نوشیدن پروپوفول موجب مرگ خویش شده است. اما روز گذشته اندرسون به هیئت منصفه گفت که رگهای خونی در سرتاسر شکم کشیده شده‌اند. بنابراین دارویی که در رگ تزریق شود به درون معده نیز راه می‌یابد. اندرسون در دادگاه کانراد موری نیز شهادت داده بود که می‌توانید در این صفحه بخوانید. شاهد بعدی دادگاه دکتر کریستوفر راجرز بود که دو سال پیش در دادگاه کانراد موری نیز ادای شهادت کرده بود. (بخوانید) راجرز همان کسی بود که فوت مایکل را «قتل» اعلام کرد و نیز بدن وی را کالبدشکافی نمود. او بار دیگر تصویر برهنه‌ی مایکل بر روی تخت پزشکی قانونی را به نمایش درآورد و لکه‌های ناشی از ویتیلیگو (بیماری پوستی که منجر به سفیدی پوست مایکل شد)، تاتوها، جای زخم‌ها و سوراخ‌هایی که بر روی بدن مایکل ایجاد شده بود را به هیئت منصفه نشان داد. او همچنین به تفصیل شرح داد که چگونه لب مایکل با رنگ صورتی، و ابروها و سرش با رنگ مشکی تاتو شده بود. مایکل بخشی از موهای سرش را در حادثه‌ی آتش سوزی پپسی از دست داده و رویش مو در آن ناحیه متوقف شده بود. در پشت هر دو گوش مایکل یک جای زخم ۷ تا ۱۰ سانتی متری قرار داشت و راجرز در مورد آن گفت که احتمالا مایکل عمل لیفت صورت انجام داده بود. این پزشک تصریح کرد که مایکل در زمان مرگ سالم و سلامت بود و هیچگونه ناراحتی قلبی نداشت. پزشکان در دهه‌ی هشتاد به مایکل اطلاع داده بودند که به لوپوس، بیماری نقص سیستم ایمنی بدن مبتلاست. راجرز این بیماری را در گزارش کالبدشکافی نیاورده بود زیرا لوپوس با چشم قابل تشخیص نیست و نیاز به انجام آزمایش‌های خاصی دارد که این پزشک انجام نداده بود. آرنولد کلین، پزشک مختصص پوست مایکل گفته بود که مایکل به لوپوس مبتلا بوده است. در مجموع طبق گفته‌ی این پزشک: "در بدن مایکل جکسون هیچ مشکلی که بتواند مرگش را به جلو بیاندازد یا سبب فوت گردد مشاهده نشد." در واقع اگر کانراد موری با پروپوفول او را مسموم نمی‌کرد، مایکل از عمری طولانی برخوردار می‌شد. راجرز همچنین اشاره کرد که هیچ نشانه‌ای از اعتیاد مایکل به الکل و مواد مخدر دیده نمی‌شد و نیز جای تزریق اینگونه مواد و یا بیماری‌های ناشی از آنان در بدن‌اش وجود نداشت. گزارش کالبدشکافی و سم شناسی مایکل جکسون چهار ماه پس از فوتش منتشر شده بود که می‌توانید در اینجا بخوانید. کانراد موری از پروپوفول برای درمان بیخوابی مایکل استفاده می‌کرد. راجرز در جایگاه در پاسخ به مایکل کاف که پرسیده بود آیا یک پزشک شایسته، برای درمان بیخوابی به بیمارش پروپوفول تزریق می‌کند، گفت: "من انتظار چنین چیزی را ندارم، خیر. در حالت کلی درمان بیخوانی با پروپوفول مورد قبول نیست." راجرز همچنین اشاره کرد که در اتاق مایکل خبری از دستگاه الکتروکاردیوگرام نبوده است. این دستگاه حرکات عضله‌ی قلب را زیر نظر می‌گیرد و بر روی نمودار نمایش می‌دهد. همچنین وسیله‌ی مورد نیاز دیگری که در اتاق مایکل وجود نداشت، دستگاه سنجش میزان دقیق داروی بیهوشی در خون بود او همچنین این ادعای موری که مایکل با تزریق پروپوفول به خودش موجب مرگ خویش شده بود را رد کرد و گفت که با توجه به شواهد موجود امکان رخداد چنین رویدادی را نمی‌دهد. وی که با صراحت دلیل مرگ مایکل را مقدار بالای پروپوفول در خون ذکر کرد، گفت که داروهای خوب آور دیگری که موری در آن شب به وی تزریق کرده بود، مزید بر علت شدند. راجرز بیان کرد که نام پرآوازه‌ی مایکل جکسون باعث شد تا وی در تحقیقات و بررسی‌های خود نهایت دقت را بکار ببرد: "مایکل جکسون فرد بی‌اندازه مهمی بود. مشخص بود که فوت وی توجه‌ گسترده‌ی رسانه‌ها و نیز عامه‌ی مردم را برخواهد انگیخت." او همچنین در مورد نحوه‌ی باخبر شدن از فوت پادشاه پاپ بیان کرد: "در کنفرانس پزشکی، فردی یک کاغذ به دست من داد که بر رویش نوشته شده بود: مایکل جکسون درگذشت." راجرز به بیماری پوستی مایکل که به سفیدی رنگ پوست وی منجر شد نیز پرداخت. او حرفی را که مایکل سالیان پیش در خصوص سفید شدن رنگ پوست‌اش در پاسخ به منتقدان‌اش بیان کرده بود، تایید کرد. "مایکل جکسون به ویتیلیگو مبتلا بود. به همین دلیل بخش‌هایی از پوست بدنش روشن‌تر و بخش‌هایی دیگر تیره‌تر بود." وکیل مدافع کاترین جکسون اطمینان یافت که اعضای هیئت منصفه این مورد را به خوبی شنیده و دریافته‌اند، گرچه این حقیقت ارتباطی با پرونده ندارد. روز دوشنبه هیچیک از اعضای خانواده‌ی جکسون در دادگاه حاضر نبودند. وکیل کاترین وی را از موارد بحث این روز دادگاه با خبر کرده بود و بنابراین وی از حضور در دادگاه خودداری نمود. شاهد بعدی دادگاه در روز سه‌شنبه، یک متخصص قلب خواهد بود. وی به بررسی دقیق عملکرد موری به عنوان یک پزشک متخصص قلب خواهد پرداخت. منبع: eMJey.com / NY Post & AP & CNN & LA Times