مصاحبه با طراح لباس تور This Is It

وقتی در آپریل سال گذشته زالدی گاکو به تلفنش جواب داد و پی برد که تیم خلاقی که برای کنسرت های This Is It با مایکل همکاری میکردند خواهان استخدام او به عنوان طراح لباس های تور بودند، نمی توانست خوش شانسی اش را باور کند. زالدی که از طرفداران قدیمی مایکل بود ماموریت یافت لباس هایی طراحی کند که هم با نشانه های اسطوره ای و قدیمی مایکل همخوانی داشته باشند و هم رگه هایی از مد روز در آنها دیده شود. او و مایکل طی چند هفته برای پرو لباس ها پنج بار با یکدیگر ملاقات کردند. آخرین ملاقات آنها درست چند روز پیش از فوت مایکل بود. زالدی در مصاحبه ای با businessoffashion.com شرکت نمود و عکس هایی از مایکل و لباس هایش را در اختیار قرار داد که در ادامه مشاهده می کنید: سوال: مطمئنم که همه بیشتر علاقه دارند در مورد همکاری شما با مایکل جکسون بشنوند. این موقعیت چگونه دست داد؟ زالدی: این یک موقعیت غافلگیر کننده بود و با یک تلفن غیر جدی از طرف فردی شروع شد که خود را نماینده ی طراح رقص مایکل، تراویس پین معرفی کرد. اواخر ماه آپریل بود و تور در ماه جولای شروع میشد. از من پرسید که آیا علاقه دارم لباس های مخصوص تور را طراحی کنم؟ و بدیهی است که جوابم مثبت بود. اما در واقع آنقدر ها هم موضوع را جدی نگرفتم زیرا می دانستم مایکل همیشه عادت دارد با یک طراح خاص به اسم مایکل بوش کار کند. او تمامی لباس های نمادین مایکل در دوران تریلر و بد را طراحی کرده بود. با خودم فکر کردم شاید بتوانم چند تا لباس مخصوص برایش طراحی کنم. بعدا معلوم شد که به مایکل توصیه شده بود در لباس هایش از مد روز مدد بگیرد و او نیز خواسته بود کارهایی از بزرگ ترین نامهای صنعت مد را بررسی نماید که فکر میکنم جان گالیانو و الکساندر مک کویین نیز در بین آن نامها بودند. فکر میکنم او مجموعه کارهای طراحان مختلف را دید تا تصمیم بگیرد با چه کسی می خواهد کار کند. وقتی او مجموعه ی مرا دید، آنها بی درنگ به من زنگ زدند و گفتند "مایکل داشت بالا و پایین میپرید و میگفت «من همیشه دوست داشتم اینها را بپوشم، من همیشه دوست داشتم اینها را بپوشم.»" آنها از من خواستند روز بعد به لس آنجلس بروم تا مایکل را ملاقات نمایم و به من گفتند که میخواهند من لباس های کل نمایش را بر عهده بگیرم. از آنجا که مایکل بسیار وفادار بود، از مایکل بوش خواست که او نیز لباس هایی را برایش طراحی کند. و من فکر کردم کار بسیار پسندیده ای کرده است، زیرا این قرار بود تور آخر او باشد. سوال: این بسیار شگفت انگیز است. لباس هایی که برای مایکل طراحی کردید را چگونه توصیف می کنید؟ زالدی: وقتی از من خواستند کارم را انجام دهم، به من گفتند "ما میخواهیم که تو مایکل را از نو بسازی." و اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که مایکل احتیاج ندارد از نو ساخته شود به خصوص حالا. او یکی از معدود هنرمندانی است که شکل و شمایل نمادین خود را ساخته است که با آهنگ های نمادینی همساز شده اند. لزومی ندارد آن شمایل از نو ساخته شود. تنها لازم بود کمی حال و هوای امروزی به خود بگیرد. هیچکس کت تریلری (Thriller - ویدئویی از مایکل) که قرمز و سیاه نباشد را به عنوان کت تریلر قبول ندارد. مردم میخواستند آن نماد ها را به شکل امروزی در تور ببینند. رویکرد من چنین بود. می خواستم تکنیک های جدید امروزه که مایکل قبلا هرگز استفاده نکرده بود را در طراحی هایم به کار ببرم. سوال: طراحی مورد علاقه تان برای مایکل چیست؟ زالدی: تمامشان برای من چیز خاصی در خود دارند. اما اگر از افرادی که با من کار میکنند بپرسید، لباس آهنگ We Are The World که با تکنیک هایی از سرتاسر جهان از آفریقا تا آمریکا از هند تا ژاپن تا چین قلاب دوزی شده است را به شما معرفی می کنند. آن لباس ترکیبی از تکنیک های مختلف و بسیار زیبا است. اما من شخصا کت چرمی آهنگ سیاه یا سفید (Black or White) را دوست دارم که سه نوع دکمه ی رنگی مختلف رویش دوخته شده و از پوشش سامورایی الهام گرفته است. کت آخر هم مورد علاقه ام است، به خصوص که مایکل هم هیجان بسیاری برایش داشت. من چیزهایی به شکل قطره های اشک ساخته بودم که مایکل آنها را "گنج های مخفی" نامیده بود و دور پوسته ای از سنگ های کریستال را گرفته بودند. و بعد شلوار الکتریکی بیلی جین هم بود که در آن از تکنولوژی فیلیپس استفاده شده بود و واقعا مایکل را بیشتر از بقیه ی لباس ها خوشحال کرد. بار آخری که او را دیدم شش روز پیش از تاریخی بود که باید لس آنجلس را به مقصد لندن ترک میکردیم. و من این شلوار را بر تنش پرو کردم. و او ساکت بود، کاملا گیج و حیرت زده شده بود. بعد از حدود سی ثانیه گفت "این دقیقا همان چیزی است که من همیشه میخواستم." به همین خاطر این لباس برایم خاص است. سوال: احتمالا فوت نابهنگام او اوضاع را برای شما دگرگون کرد. زالدی: من باور نمیکردم. نمی دانستم با خودم چکار کنم. چند هفته ی تمام بود که نفس و زندگیم مایکل جکسون بود. وقتی برای یک موسیقیدان لباس میدوزم کاملا خودم را در موسیقی اش غوطه ور میکنم. آهنگ های او تمام مدت در ذهنم نواخته میشد. من تصمیم گرفتم که خودم را در یک هتل محبوس کنم تا بتوانم از این افکار رها شوم، اما حتی این هم چاره ساز نبود. هر جا که میرفتم مردم آهنگ های مایکل جکسون را پخش می کردند. هیچ راه فراری نبود. سوال: طی ملاقات ها آیا هیچ وقت حس کردید که شاید حالش خوب نباشد. زالدی: نه به هیچ وجه. و این همان چیزی است که فیلم (This Is It) نشان میدهد. او کاملا سرزنده، پر انرژی و قوی بود. و از تمامی جزئیات کاملا آگاه بود. هر بار که او را ملاقات کردم به جزئیات کوچک دقت میکرد. هر وقت که لباس ها را بر تنش پرو میکردم، بسیار استوار و بسیار قوی بود. منبع: eMJey / businessoffashion.com / Zaldy Goco