This Is It: آوازی تمام عیار از مایکل جکسون

ام تی وی در مقاله ای به مرور سبک آوازی مایکل در آهنگ هایش و به ویژه This Is It پرداخته است که متن آن را در زیر می خوانید. مقاله هایی از این دست به ندرت نوشته می شوند زیرا همان طور که نویسنده ی این مقاله نیز اذعان میدارد، قدرت آوازی مایکل به عنوان یک جنبه از هنر بی بدیلش همواره تحت الشعاع قدرت رقص و اجرایش قرار گرفته است. مایکل جکسون یک خواننده ی تمام عیار بود. من این را می گویم فقط به این خاطر که برای یک طرفدار غیر جدی ممکن است آشکار نباشد. چه به این دلیل که همواره مسائل بسیاری چون رقصش، سبکش، غرور و افتخارش مقدم بوده اند، یا به این علت که او به ندرت بلند تر از یک نجوا چیزی می گفت، و یا حتی به این خاطر که او خیلی وقتها قطعاتش را با تیک های آوازی مزه دار میکرد. مانند "هی - هی" گفتن های نرمش. جکسون یکی از نادیده گرفته شده ترین آواز خوانان تاریخ است که قدرت آوازش پایین تر از ارزش واقعی آن قیمت گذاشته شده است. و این مایه ی شرمساری است زیرا صدای او حیرت انگیز بود. او قادر بود هم به اوج (آخرین بند Off The Wall) هم به عمق (Childhood) برسد. این یک کار تکنیکی بود اما قطعا توسط یک انسان اجرا میشد. یک دم پر از دیوانگی و خشمی پر و خالی شونده (Man in the Mirror) و در جایی دیگر پر از دلسوزی و شفقتی رام و افسار زده (She's Out of My Life). حنجره ی او یک ساز ماهرانه کوک شده بود که وقتی گشوده میشد، تمامی رنج ها، ناکامی ها و لذتهای زندگی جکسون را آشکار میساخت. پنجره ای بود به درون روح این مرد. می توانست شما را به یکباره متوقف کند و موهای پشت گردنتان را برآورد. اما به حرف من اکتفا نکنید. This Is It را گوش دهید. زیرا منظور اصلی مرا بیشتر متوجه خواهید شد: جکسون یک نیروگاه آوازی بود. خاستگاه این آهنگ هرچه که باشد - گفته میشود که در دهه ی ۱۹۸۰ نوشته شده است. زمانی بین آلبوم Off The Wall و Thriller و در زمانی بین اواسط تا اواخر همین دهه، در فاصله ی انتشار Bad و Dangerous ضبط شده است - اما به راستی هیچ کدام از این جزئیات اهمیتی ندارند. This Is It نمایشی تراز اول از نوای شگفت انگیز جکسون است. و بدین معنی است که بهترین راه برای تجربه ی آنچه من میگویم - و به راستی بهترین راه برای ادای احترام به این مرد و موسیقی اش - اینست که صدای پخش کننده های خود را بالا ببرید، به صندلی تان تکیه دهید و فقط گوش کنید. نوای ملایم جاز و گیتار را که باعث میشود آهنگ I Can't Help It از آلبوم Off The Wall را در ذهنتان تداعی کند، نادیده بگیرید. جار و جنجال انتشار این آهنگ و تراژدی مرگ مایکل را به فکرتان راه ندهید. فقط بر روی آواز مایکل تمرکز کنید. اینکه چگونه در ابتدای آهنگ با صدایی پسرانه می شمارد "یک، دو، سه، چهار"، اینکه چطور نفس نفس زنان با کلمه هایش بدون زحمت از این بند به آن بند سر میخورد. و آن صدای تیز ضعیف اما سنگین، هم سرایی های بلند، همگی در این آهنگ حاضرند و همه شان فوق العاده هستند. از بسیاری جهات، This Is It شاید آوازی تمام عیار از مایکل جکسون باشد. و با اینکه بهترین یا به یاد ماندنی ترین اثرش نیست، می تواند گویا ترین باشد. این آهنگ تلفیقی است از سالهای پر اشتیاق آغازینش و دوره های پر انتظار پس از آن. و نوری می تاباند بر بهترین جنبه ی هر دوی این زمانها: صدایش. چرا که، تنها محض اطلاع شما، مایکل جکسون یک خواننده ی تمام عیار بود. منبع: eMJey / MTV