پخش پیغامهای تلفنی مایکل در دادگاه

روز گذشته، پیامهای تلفنی ضبط شده ی مایکل به مارک شافل، در دادگاه پخش شد. مایکل در این پیغامهای تلفنی از شافل درخواست میکند تا در چند پروژه از جمله، یک پروژه ی مشترک با مارلون براندو و همچنین تهیه ی یک آهنگ خیریه همکاری کند. پیامهای تلفنی ضبط شده بر روی دستگاه پیغامگیر تلفن مارک شافل، توسط وکیل وی در دادگاه پخش شد تا نشان بدهد که شافل روابط نزدیکی با مایکل داشته و مایکل چند میلیون دلار از دارایی اش را به دست وی سپرده بوده است. شافل مدعی است که مایکل ۳.۸ میلیون دلار به وی بدهکار است. در یکی از این پیغامهای تلفنی که به سال ۲۰۰۱ بر میگردد، مایکل میگوید:"مارک، من مایکل هستم... مارک، خواهش میکنم هیچوقت من را نا امید نکن. من دوستت دارم. من واقعا میخواهم که با هم دوست بمانیم و تجارت جهان را در دستمان بگیریم. خواهش میکنم دوست وفادار من باقی بمان. دوستت دارم." شافل در دادگاه شهادت داد که بر روی چند تا از پروژه های مایکل سرگرم کار بوده است و حتی یک وام ۱۰ میلیون دلاری نیز برای وی از یک موسسه ی مالی دریافت کرده بود. شافل گفت که مایکل تقاضاهای بسیاری از وی داشته است. یکی از این تقاضاها، پیدا کردن خانه ای در بورلی هیلز برای دور ماندن از نورلند بوده است. در جوئن ۲۰۰۱، مایکل پیغامهای تلفنی بسیاری را در مورد پروژه ای که آن را پروژه ی مارلون براندو می نامید، برای مارک شافل فرستاد. این پیام تلفنی، روابط دوستانه ی مایکل و مارلون براندو را که در سال ۲۰۰۴ درگذشت، روشن تر میسازد. شافل گفت که مایکل ایده ی ساخت یک ویدئوی مصاحبه ی مشترک را با مارلون براندو در سر داشته است. قرار بود در این ویدئو مایکل و مارلون با یکدیگر مصاحبه کنند. مکان ضبط این ویدئو، جزیره ی مارلون براندو در تاهیتی در نظر گرفته شده بود. پس از آن، مایکل تصمیم گرفته بود تا یک DVD از نقش آفرینی مارلون براندو و خود تهیه کند اما این پروژه به دلیل هزینه های بسیار زیادش، انجام نگرفت. مایکل در پیامهای تلفنی بسیاری برای شافل، در مورد روند پیگیری این پروژه جویا شده و گفته بود که مارلون براندو میخواهد بداند کار پروژه به کجا رسیده است. مایکل در یکی از این پیامها میگوید: "مارلون براندو من را تحت فشار قرار داده است. او یک مرد فوق العاده است. او یک بت است. پول زیادی میخواهد. او میخواهد که همه چیز همین حالا انجام بشود." یکی دیگر از پروژه های مایکل، ساخت یک آهنگ خیریه با نام "What More Can I Give" برای کمک به قربانیان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در نیویورک بوده است. این آهنگ خیریه به دلیل تیره شدن روابط مایکل و کمپانی سونی هرگز منتشر نشد. شافل میگوید که تهیه ی این آهنگ چند میلیون دلار هزینه در بر داشته و به علاوه برای ضبط آن مجبور شده بود برای دسترسی به بیش از ۳۰ خواننده که در این پروژه مشارکت کرده بودند، به انجام مسافرتهای گوناگون مبادرت ورزد. در سال ۲۰۰۳، مایکل بار دیگر برای ساخت یک آهنگ خیریه در مورد جنگ عراق با شافل تماس گرفته و گفته بود: "این یک بهانه ی عالی برای ضبط آهنگ است. این موجه ترین بهانه برای این کار است." شافل همچنین شهادت داد که در نوامبر سال ۲۰۰۳، در سفری به برزیل، مبلغ ۳۰۰ هزار دلار را به فردی که مسئول انجام یک امری شخصی بوده است، تحویل داده بود. شافل در مورد این امر شخصی چیزی نگفت. در دادگاه رسیدگی به اتهام سو استفاده ی جنسی مایکل در سال ۲۰۰۵، دادستان ادعا کرد که تیم مایکل در نظر داشتند خانواده ی شاکی را به برزیل برده و در آنجا نگهداری نمایند. مایکل در دادگاه از تمامی اتهامات مبرا شد. شافل که در دادگاه فعالیت خود را در زمینه ی تهیه ی پورنوگرافی پذیرفت، اضافه کرد که مبلغ ۳۰۰ هزار دلار را از حساب شخصی خود برداشت کرده و از طرف مایکل به او بازپرداخت نشده است. شافل همچنین مدعی شد که مبلغ ۶۶۴ هزار دلار را به خاطر در اختیار داشتن حق امتیاز دو ویژه برنامه ی تلویزیونی که به شبکه ی فاکس فروخته شده بود، از مایکل طلب دارد. این ویژه برنامه ها در واکنش به مستند "زندگی با مایکل جکسون" که توسط مارتین بشیر ساخته شده بود، تهیه شده بودند. وکیل مدافع شافل، آلوین ملنیک (Alvin Malnik) را به جایگاه شهود فراخواند. ملنیک مشاور مالی مایکل بوده و به مشکلات و نابسامانی های مالی وی پی برده بود. ملنیک گفت که او گهگاهی مبالغ ۷ تا ۱۰ میلیون دلاری به مایکل قرض داده بود و تمامی آن مبالغ به او بازپرداخت شده اند. او گفت که یکبار مایکل از وی درخواست کرده بود که برای خرید یک تکه جواهر برای دوستش الیزابت تیلور، مبلغ ۱ میلیون دلار به او قرض بدهد. دلیلش هم این بود که تیلور اجازه ی پخش ویدئویی را که در آن ظاهر شده بود، به مایکل نمیداد و مایکل میدانست با خرید یک تکه جواهر برای او میتواند رضایت وی را جلب کند و همینطور هم شد. منبع: eMJey / AP