سؤال مکس پین 3

قرار بود در ماه مارس ۲۰۱۲ میلادی شاهد آخرین شاهکار Rockstar یعنی بازی Max Payne 3 باشیم، اما این گونه که به نظر می رسد، اعضای سازنده ی این بازی تصمیم دیگری را در جهت انتشار آن گرفته اند.
به نقل از گویا آی تی، با توجه به آخرین اخبار منتشر شده از Max Payne 3، قرار است تاخیری در انتشار این بازی صورت گیرد و به جای ماه مارس در روز ۱۸ ماه می ۲۰۱۲ منتشر شود.


شماره ی سوم از بازی مکس پین، قرار است با داستانی خوب و قوی و کیفیتی بسیار بالا پس از سال ها تاخیر و دوری، برای پلتفرم های Xbox,Ps3 و Pc عرضه شود و با اضافه شدن بخش های متنوعی مانند بخش “شبکه ای” و “افزودن” قسمت هایی از سری “کلاسیک” قبلی، این شماره پربار تر خواهد شد.

به نقل از وبریز


Max Payne 2 که در 2003 به بازار آمد، کلاسیک تر بود. در بسیاری موارد کامل تر شده بود و به کمک موتور فیزیک Havoc (که در آن زمان تازه کارش شروع شده بود) و طراحی خوب، گرافیک زیبا و بی نظیری داشت. همچنین به مدد وجود شخصیت Mona، داستان هم کمی عاشقانه و جذاب تر بود.

نسخه سوم Max Payne پس از غیبتی طولانی به استدیوهای بازیسازی Rockstar، آورده شده است. هشت سال پس از آخرین دیدار با Max. در تصاویر اولیه، او اصلا شبیه قبل نبود. ریش بلند، صورت خونی، سر بدون مو و هیکل عضلانی؛ همه نشانه هایی از خشم درونی وی بودند که او را عصبی تر از همیشه نشان می داد. سوالی بوجود می آید که چرا Payne به این حال و روز درآمده است؟ خب، جواب واضحی در این باره وجود دارد. مثل بیشتر اوقات، همه چیز بر وفق مراد پیش نرفته و قهرمان داستان مجبور به ایجاد تغییرات شده است. هزاران کیلومتر دورتر از شهر تاریک و سرد نیویورک، Max بازهم بدنبال حقیقت با دشمنان خود می جنگد. بنا به گفته Sam Lake که نویسنده این سری بود، داستانی که سازنده در این نسخه ارائه می دهد، هنوز هم تم سیاه و سرد خود را حفظ می کند، اما در شهرهای آفتابی و گرم برزیل. Max هشت سال بعد از آخرین اتفاقات نسخه دوم به سائوپائولو سفر کرده و به عنوان محافظ شخصی فرد پولداری مشغول به کار است. از شانس بد Max، همه دردسرها وقتی شروع می شود که زن تحت مراقبت او ربوده می شود و پس از مدتی Max خود را بین گروه های خلافکار متعددی می بیند که همه در حال جنگ هستند.
داستان بازی فوق العاده جذاب به نظر می رسد. در بین هیچ کدام از صحنه های بازی لودینگ یا دموهای گزارش ماموریت وجود ندارد. در عوض Cut Sceneها در سراسر بازی پراکنده اند. انیمیشن ها و دوربین بسیار طبیعی هستند و صد البته McCarey بازهم دوبلور صدای Max است. هنوز مشخص نشده که در این هشت سال چه بر سر Payne آمده اما قبل از سفر به برزیل، بازی مراحلی در نیویورک دارد و Maxـی که در نسخه دوم حضور داشت، در این نسخه هم خودنمایی خواهد کرد و بنظر می رسد سازنده توانسته با نسخه های قبلی ارتباط خوبی برقرار کند.

با توجه به تغییر سازنده بازی، حجم تغییرات خود بازی هم بسیار زیاد بوده است. Payne حالا می تواند از کاور هم استفاده کند اما این قابلیت از جذابیت اکشن و بزن بکش بازی کم نمی کند چرا که بیشتر مواقع باید در بین گلوله های محیط باشید تا پشت کاور. حتی اگر سلامتی شما به حداقل ممکن هم برسد، Max به حالت Last Stand می رود و فرصت کشتن نفرات آخر را پیدا می کند و مجبور به استفاده از قرص های PainKiller (که در نسخه های قبلی وجود داشت) می شود. سازنده یک حقه جالب زده و سیستم بازیابی معمول سلامتی را از بین برده و در عوض باید با استفاده از قرص های PK یا شیشه های نوشیدنی خون را به حالت عادی برگرداند. حتی HUD بازی هم مانند نسخه قبلی است.
اما این بازی پرطرفدار که تاریخ انتشار آن هم هرچند وقت یکبار با تاخیر مواجه می شود، یک شوتر معمولی نیست و از ابتدا المان هایی در بازی وجود داشت که آن را از بقیه شوترها متمایز می ساخت. اما آیا سازنده می تواند ایده های جدید به بازی تزریق کند یا همان حقه های قدیم را در قالبی جدید ارائه می دهد؟
خوشبختانه وقتی Rockstar در مورد مکانیزم بازی صحبت می کند، این اطمینان در مورد بازی بوجود می آید که استفاده از قابلیت Bullet Time (آهسته شدن زمان به هنگام شلیک در حالت های مختلف)، تنها یک حقه قدیمی نیست و باید کمی خوش بین تر بود. آقای Nelson که کارگردانی این بازی را برعهده دارد می گوید:"هم گیمرها و هم سازنده ها پیشرفته تر شده اند و انتظاراتشان بالاتر رفته است. گیمرها انتظار صحنه های سینماتیک و جذاب خیلی بیشتری دارند؛ حتی زمانی که پایه و اساس بازی شلیک گلوله است و بس. حتی به این شکل، ساخت بازی برای ما خیلی خطی تر هم می شود اما گیمرها انتظار دارند که به روش های بهتر و جذاب تر سرگرم شوند."

مسلما خطی بودن بسیاری از بازی ها بر همه مشهود است اما بازیهایی مثل GeOW توانسته اند با حقه های فراوان و مولتی پلیر خوب، بر آن چیره شوند. اما Max Payne بسیاری از پتانسیل های داستانی و گیم پلی بازیهای تخیلی را با خود ندارد و فقط از طریق تعامل با محیط می تواند نوآوری داشته باشد. خوشبختانه سازنده اعلام کرده است که تمامی مراحل بازی سیستم تخریب پذیری کامل دارند؛ تا به حال هیچ بازی شوتری مانند Max Payne وجود نداشته که در آن بتوانید همه چیز را تخریب کنید و شاید این بهترین بخش بازی باشد که جذابیت فوق العاده ای به آن می دهد.
در همین احوال، سازنده چند تردستی دیگر هم دارد؛ NaturalMotion’s Europhia نام موتور فیزیکی است که در RDR و GTA از آن استفاده شده بود و در این نسخه از بازی هم استفاده خواهد شد. موتوری که سیستم تخریب پذیری کامل را ارائه می دهد. اما این تخریب پذیری مانند آنچه در BattleField وجود دارد نیست. بلکه تخریب محیط صرفا به اشیاء مجزای محیط محدود می شود، نه در و دیوار و سطوح پوششی؛ و البته نه تنها تخریب محیط، بلکه نحوه مردن دشمنان هم توسط NME کنترل می شود. در هر مقطع از بازی که تعدادی دشمن به شما حمله می کنند، به هنگام کشتن نفر آخر، صحنه ای با تعقیب گلوله نشان داده می شود که قابلیت جدید جا داده شده در بازی است (سیستمی مشابه با آنچه در Sniper: Ghost Warrior دیدیم). با توجه به این که هر گلوله در بازی بصورت Real Time شبیه سازی شده، نحوه اصابت آن به شخص و قدرت و ضربه ای که به بدن وارد می کند هم توسط NME شبیه سازی می شود و به این شکل هر بار صحنه ای جدید می بینید. برای مثال گلوله ای که از روبرو به شقیقه دشمن برخورد می کند، صحنه ای متفاوت با گلوله ای که از پشت به کمر دشمن دیگر می خورد ایجاد می کند. همچنین برای اسلحه های مختلف هم صحنه های مختلفی وجود دارد. مثلا وقتی با کلت شلیک می کنید، دوربین تک گلوله را تا بدن دشمن تعقیب می کند، اما وقتی با شاتگان تیر بزنید، یک صحنه کلوزآپ نشان داده می شود و همه گلوله های پخش شده از لوله شاتگان تعقیب نمی شوند.

قابلیت Bullet Time به تنهایی بخش بزرگی از گیم پلی بازی را تشکیل می دهد، با اینکه هنوز هم تغییرات بزرگی نداشته است و مانند گذشته با کشتن دشمنان، این قابلیت شارژ می شود. همچنان هم صحنه آهسته های گذشته در همه حالت ها وجود دارد؛ حتی موقعی که شیرجه می زنید. Max می تواند دو و حتی سه اسلحه را همزمان با خود حمل کند و از 2 اسلحه به صورت همزمان استفاده کند. سیستم کاورگیری بازی جای بحث بسیار دارد. نسبت به هشت سال پیش، بازیهای شوتر پیشرفت های بسیار زیادی داشته اند و در این برهه زمانی، Max Payne با آن استیل قدیمی اش، مجبور به همخوانی می شود که این کمی نگران کننده است. برای مثال، چیزهایی که از کاورینگ امروز بوجود آمده است می توان به Blind Fire و Pop Up & Shoot اشاره کرد که در نسخه های قبلی این بازی وجود نداشت. در اصل بازی Max Payne براساس Run & Gun بود و ترکیب آن با سیستم کاورینگ اصلا جالب به نظر نمی رسد.
هوش مصنوعی بازی یکی از امکانات جالبی است که در این نسخه بصورت مجزا نوشته شده و در بازی وجود دارد. در همه بازی ها هوش مصنوعی بصورت کلی تحت پوشش الگوریتمی کلی است که نحوه استفاده دشمن از اسلحه و کاور و همچنین دقت تیراندازی او را تعیین می کند. اما در این نسخه هوش مصنوعی بازی بصورت لایه ای طراحی شده است؛ به این معنی که براساس تیپ دشمن، خواص ویژه و الگوریتم های متفاوتی برای آن نوشته شده است. برای مثال، اراذل خیابانی با نیروهای ویژه پلیس تفاوت بسیاری دارند و این تفاوت را می توان در نحوه استفاده از اسلحه، دویدن، پیدا کردن کاور، واکنش های پس از زخمی شدن و نحوه حمله آن ها به Max حس کرد. هرچقدر که دشمنان آموزش بیشتری دیده باشند، مقابله با آن ها سخت تر خواهد شد و این اساس جدید هوش مصنوعی، بسیار امیدوار کننده است.

یکی از نکاتی که در تریلرهای منتشر شده از بازی جلب توجه می کند، سینماتوگرافی بی نظیر و انیمیشن فوق العاده زیبای بازی است. شرکت بازیسازی Rockstar که تجربه طولانی در ساخت بازیهای مختلف داشته، در طی چند سال اخیر بازیهایی را عرضه کرده که هرکدام از نظر انیمیشن و جزئیات عالی بوده اند. برای مثال L.A.Noire نمونه کاملی از جزئیات بی نهایت جذاب بود که Motion Capture در بازی را وارد عرصه جدیدی کرد. خوشبختانه برای Max هم اتفاق مشابهی خواهد افتاد. انیمیشن های طراحی شده، به او این قدرت را می دهد که در 360 درجه بدون محدودیت تیراندازی کند. حتی زمانی که روی زمین دراز کشیده است.

این قابلیت به کمک طراحی درست و تنظیم شدن نحوه بدست گرفتن اسلحه امکان پذیر می شود و Max نه تنها از محور بازوی خود برای چرخش استفاده می کند، بلکه از طریق محور کمر و شانه ها هم می تواند بچرخد. غیر از این نحوه بلند شدن، دویدن، رفتن به سمت کاور، پرتاب شدن، تیر خوردن و به زمین افتادن Max هم از هزاران انیمیشن مجزا تشکیل شده و آن را بسیار روان و پر از جزئیات جلوه می دهد. البته همه این انیمیشن ها، بصورت جدا برای دشمنان هم موجود خواهد بود. Cut Sceneهای بازی هم بسیار زیبا و البته غیرمنتظره به نظر می رسند. اما شاید بخش گرافیک و تکسچرینگ بازی، رنگ و بوی کهنگی دارد؛ شبیه به آنچه که در L.A.Noire دیدیم. غیر از این، افکت آتش و انفجار هم خوب به نظر نمی رسد. البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که سازنده تا زمان انتشار، زمان زیادی در اختیار دارد.


در آخر باید گفت که Max بعد از این همه سال غیبت، با چالش های گوناگونی روبرو خواهد شد و باید بتواند انتظار همه طرفدارانش را برآورده کند. اما همه چیز برای این بازی سختی نیست و تک بودن سبک و سیاق آن، باعث فروش بیشتر و بهتر بازی می شود؛ همچنین در نمرات و انتقاداتی که به آن وارد می شود تاثیر دارد. آخرین بازی که در این سبک عرضه شد و رنگ بویی از Payne با خودش داشت، Stranglehold سال 2007 بود که البته بازی زیبایی هم بود. مطمئنا نسخه سوم Max Payne با اما و اگر های بسیاری مواجه است؛ ولی این نکته که Rockstar تا به حال بازی بدی نساخته، قوت قلبی خوبی برای طرفداران خواهد بود.

به نقل از بازی نما




شرکت Rockstar در توییتر خود اعلام کرد که عنوان Max Payne 3 به‌صورت دو دیسک برای کنسول Xbox 360 منتشر شد. چندی پیش سایت Redbox، محلی برای کرایه فیلم و بازی، این عنوان را در فهرست بازی‌هایی که روی دو دیسک منتشر می‌شوند قرار داد و توضیح داد که فقط دیسک اول بازی را کرایه خواهد داد. بر طبق گفته این سایت، دیسک اول فقط شامل بخش تک‌نفره می‌باشد و هیچ بخش چندنفره‌ای وجود ندارد. مدتی بعد، شرکت راکستار اطلاعاتی در این باره منتشر کرد که نشان می‌داد که فضای دیسک اول، شامل نصف بخش تک‌نفره و دیسک دوم، شامل باقی این قسمت و بخش چندنفره می‌باشد. راکستار در توییتر خود نسبت به این حرکت Redbox واکنش نشان داد و بر آن خرده گرفت.


سیستم مورد نیاز برای اجرای بازی Max Payne 3 مشخص شد



سیستم مورد نیاز برای اجرای بازی Max Payne 3 منتشر شد و طبق گفته سازندگان، نسخه کامپیوتر این بازی از نظر گرافیکی فرق چندانی با نسخه کنسولی نخواهد داشت. مشخصات سیستمی که سازندگان به دست رسانه‌ها داده‌اند، انعطاف پذیری گسترده این بازی برای اجرا روی کامپیوتر‌ها را نشان می‌دهد به‌طوری که توانایی پشتیبانی از اکثر سیستم‌های امروزی را دارا می‌باشد؛ البته بسته‌ی مخصوص برای DirectX 11 هنوز در دست کار است.




سیستم عامل: Windows 7 32/64 Service Pack 1– Windows Vista 32/64 Service Pack 2 – Windows XP 32/64 Service Pack 3
پردازشگر: Intel Dual Core 2.4 GHZ – i7 3930K 6 Core x 3.06 GHZ / AMD Dual Core 2.6 GHZ – FX8150 8 Core x 3.6 GHZ
رم: 2 تا 16 گیگ
کارت گرافیک: NVIDIA 8600 GT 512MB VRAM – NVIDIA GeForce GTX 680 2GB VRAM / Radeon HD 3400 512MB VRAM – Radeon HD 7970 3GB VRAM
کارت صدا: تطابق کامل با Direct X 9.0 – تطابق با Direct X 9.0 به‌همراه پشتیبانی از دالبی ساراند
فضای هارد: 35 گیگ

وبریز

یادش بخیر .
من با مکس پین زندگی ها کردم. هنوز هم ازش لذت میبرم

من این تاپیک رو ندیده بودم!بازی یکی دو ماهی است اومد بازی که من هم باهاش خیلی خاطره داشتم و دارم مثل خیلی از هم بچه های هم سن وسالم....امین خیلی اطلاعات خوبی در مورد بازی اینجا نوشتی ولی تا جایی که یادمه اسم بازی مکس پین بود ها!

چشم از این شماره اصلا آب نمی‌خوره؛ بخصوص که نویسنده دیگه سم لیک نیست.
منم با مکس پین‌ها زندگی کردم! البته از عوض شدن کاراکترهاش در شماره دوم واقعا دلخور شدم. مکس پین اول شمایل نویسنده داستانه.
بازی دوم هم خیلی پر و زیبا بود مخصوصا با موتور هاوک که تا پیش از اون تقریبا نبود؛ اما شماره اول برام چیزه دیگه‌ایه. داستانش معرکس!

از همه چیز گذشته، مکس پین که تداعی بدترین نوع سرمای زمستون درون و بیرون رو برامون داره رو چه به شهر داغ ریو با کله تراشیده!؟!

علی دقیقا نکته ای همیشه تو نقد های پیش از عرضه بازی بهشون پرداخته شد تغییر فضای بازی بود...همه نگران این موضوع بودن و تغییر فضا و جو بازی و اینکه دل از اون سرما و کوچه های تاریک دو بازی گذشته کندن...البته تیم سازنده گفته که بر عکس چیزی که به نظر میاد ما ایده های جالبی داریم که شما رو غافلگیر میکنه و به جذابیت بازی اضافه میکنه من که خودم بازی رو هنوز بازی نکردم اما تمام کسانی که بازی کردن میگن بازی فوق العاده بود حالا شاید یکی تو این فروم پیدا بشه که بازی کرده و راضی نباشه خوب میشه اینجا یکم دربارش توضیح بده

آره واقعا دوس دارم تعریف یکیو از بازی بشنوم.
ریویو بازی رو از گیم تریلرز گرفتم که متٔاسفانه نمره خوبی نگرفته. بخصوص داستانش دو رو بر ۵ گرفته!
چند مرحله اول همون فضای قدیمو داره اما بعدا وارد برزیل می‌شه!! آخرین چیزی که ما نیاز داریم دیدن بدبختی‌های برزیلی‌هاست! گرمای کشنده و جنایتکارهای مادرزاد و بی‌انگیزه!

گویا دیگه از عکس هایی که داستان مراحل رو تعریف میکرد خبری نیست تو بزی مکس حسابی داغون شده و معتاد به قرص های روان گردان واقعا از فرض برزیل و گرماش در تضاد با سرمای گذشته یک حس دیگه ای رو ایجاد میکنه...

من مدتی هست بازی رو تموم کردم . باید بگم از نظر تکنیک های گرافیکی بین بازی های سوم شخص تمام دوران ها فعلآ اول هست . و اما در مورد داستان . به شخصه صحنه ای که مکس تصمیم عجیبی گرفت و موهاشو از ته تراشید کلی ذوق کردم ! قبول دارم بعضی جاها محیط بازی مثل سری های قبل نیست ولی همون قسمتها هم خود کاراکتر رمز آلود مکس خیلی خوب به تصویر کشیده شده و احساس بدی به بازیکن نمیده . درکل به عنوان یه بازی سرگرم کننده قبولش دارم .
اما خوب هیچوقت جای سری 1 این بازی رو نمیگیره . دلیلش هم این هست که اون دوران توقعات بازیکنان به اندازه الان نبود و مکس پین 1 یه بازی فراتر از انتظار بود براشون . مطمئنآ اگه همین مکس پین 3 یک دهه پیش منتشر میشد تبدیل به خاطرات کودکی خیلیا میشد ! ولی باید قبول کنیم زمونه دیگه عوض شده و بزرگترین شاهکارها تو صنعت بازی هم به اون اندازه بازیکن رو راضی نمیکنه .

خبری از کمیک‌های محبوب‌مون با اون صدای سرد و یخ زده هست؟
چند درصد بازی تو هوای داغ و روشن برزیله؟

e r o s نوشته: خبری از کمیک‌های محبوب‌مون با اون صدای سرد و یخ زده هست؟
چند درصد بازی تو هوای داغ و روشن برزیله؟

نه خبری از کمیک نیست . درواقع مکس در حین بازی راوی داستانش هست . خیلی هم پیچیده کردنش و اگه حواست نباشه نمیفهمی چی شد داستان . کات های زیادی به آینده و گذشته داره . من خودم آخر نفهمیدم مکس توی کدوم زمان داشت روایت میکرد داستان رو !
داستان در مورد زندگی جدید و ناخواسته مکس به عنوان محافظ شخصی برای یه خانواده پولدار برزیلی هست . که توی کارش زیاد موفق نمیشه و خاطرات از دست دادن زنش دوباره با کشته شدن دونه دونه زنای اون خانواده و اطرافیانشون براش تکرار میشه .
مکس وضعیت آشفته ای داره و همش در حالت مستی و آشفتگی روحی دیده میشه ...
شاید 20 یا 30 درصد بازی تو کوچه های شهر ریو روایت شده .
از نظر تنوع لوکیشن ها خوب عمل شده و بازی تو جاهای مختلفی مثل بندر تاریک روستایی ، قبرستون ، فرودگاه ، خیابون شهری ، ساختمان مخروبه ، کشتی مسافری و خیلی جاهای دیگه جریان داره .شکل و شمایل خود کاراکتر مکس هم در طول بازی دچار تغییرات میشه . درکل نمره بالایی باید به این بازی داد !