گرچه مایکل جکسون سالها پیش از فوت از نورلند نقل مکان کرده بود، اما این ملک ۲۷۰۰ جریبی تا به امروز پیوندی ناگسستنی با پادشاه پاپ داشته است. گرچه به زودی این پیوند تنها در یادها خواهد بود، نه در عمل: نورلند در آستانهی فروش است.
طبق گفتهی منابع آشنا به موضوع، کمپانی کلونی کپیتال متعلق به میلیاردر تام باراک، در صدد فروش ملک واقع در لس الیواس، کالیفرنیا است. پس از آنکه باراک در اواخر سال ۲۰۰۷ قراردادی را با مایکل به امضا رساند و بدهی ۲۳ میلیون دلاری او را به بانک پرداخت نمود، کلونی کپیتال شریک تجاری مایکل در نورلند شد.
بنیاد مایکل جکسون در نامهای به فوربس گفته است:
"ما از اینکه نتیجهی کار به اینجا رسیده است، عمیقا دلسرد، نا امید و غمگین شدهایم. در کمال ناراحتی، مایکل طی عمرش کنترل نورلند را در نتیجهی مشاورهی یک مدیر سابق از دست داد."
(eMJey: اشارهی بنیاد به تمی تمی است که طی سالهای پایانی عمر مایکل مدیریت امور وی را برعهده گرفت و هم اکنون بنیاد به جرم کلاهبرداری در تعقیب اوست.)
کلونی کپیتال هنوز در این باره اظهار نظر نکرده است.
همانطور که من در کتاب زایش دوبارهی یک امپراتوری (پیرامون نبوغ تجاری پادشاه پاپ) نوشتهام، قرارداد بین مایکل و کلونی پیچیده بود. باراک گفته است که تنها برای کمک به مایکل مبادرت به خرید ملک کرده بود. او در مصاحبهای که برای این کتاب با او داشتم، کلماتی که به مایکل گفته بود را چنین بخاطر آورد: "مرا وادار به این کار نکن، مگر آنکه براستی تمایل داری که از طریق پیشبرد برنامههایی در این ملک برای خود درآمدی داشته باشی."
این قرارداد در ابتدای سال ۲۰۰۸ رسمی شد و طبق آن مدیریت ملک نورلند در دستان کمپانی کلونی کپیتال افتاد.
(eMJey: گفته شده است که در ابتدا سهم سود حاصل از فروش این ملک به شکلی نامتقارن بین دو طرف معامله در نظر گرفته شده بود. بدین معنا که سهم مایکل از سود برابر با ۸۷.۵٪ و سهم کلونی کپیتال ۱۲.۵٪ بود.)
به ازای هر دلاری که کلونی کپیتال در نورلند هزینه کرد، سهماش افزایش مییافت. این بدان معناست که گرچه مایکل و سپس بنیاد او از ملک نورلند سهم میبرند، اما این سهم با گذشت زمان کاهش مییابد.
(eMJey: نورلند در سال ۲۰۰۵ توسط مایکل تخلیه شد و به حالت نیمه تعطیل و سپس تعطیل درآمد. کلونی کپیتال از سال ۲۰۰۸ تا کنون مسئولیت نگاهداری از این ملک را عهده دار بوده و سالانه مبلغی را بابت آن هزینه کرده است.)
طی شش سال اخیر کلونی به نگاهداری از این ملک ادامه داده است. هزینهی سالانهی این امر قریب به ۵ میلیون دلار برآورد میشود. این مبلغ به اضافهی ۲۳ میلیون دلار (که در ابتدا برای نجات نورلند به بانک پرداخت شده بود) به این معناست که شاید کمپانی تا به اینجای کار مبلغی بیش از ۵۰ میلیون دلار در نورلند سرمایه گذاری کرده باشد. این کمپانی همچنین حق فروش ملک را در اختیار دارد.
طی سالها گزینههای بسیاری در مورد نورلند مورد بررسی قرار گرفته است. گفته شده است که مایکل تا پایان عمرش از ایدهی تبدیل نورلند به یک مدرسهی هنرهای نمایشی استقبال میکرده است. پس از فوت او بسیاری پیشنهاد دادند که ملک نورلند به یک مکان گردشگری همچون خانهی گریسلند الویس پریسلی (واقع در ممفیس) بدل شود.
اما هرکسی که به نورلند رفته باشد (از جمله خود من) میتواند به شما بگوید که لس الیواس مانند ممفیس نیست. هیچ اتوبانی در آن حوالی نیست و جادههای باریک کوهستانی پذیرای هزاران بازدید کننده بطور سالانه نخواهند بود.
بنیاد در نامهی الکترونیکی خود آورده است: "بنیاد گزینههای بسیاری از جمله خرید این ملک را مورد بررسی قرار داد اما محدودیتهای مالی و قوانین استفاده از زمین این منطقه، سد راه تمامی گزینههای موجود گردید؛ با توجه به اینکه وظیفهی ما به عنوان بنیاد مایکل جکسون، حفاظت و توسعهی منابع مالی به نفع فرزندان مایکل است."
بنیاد جکسون طی کمی بیش از ۵ سال بالغ بر ۷۵۰ میلیون دلار خلق درآمد داشته است اما این بدون احتساب هزینه و مالیات ۷۰۲ میلیون دلاری است که بنیاد همینک مورد مجادله قرار داده است.
خرید سهم کلونی کپیتال از نورلند - پرداخت چندین میلیون دلار به اضافهی هزینهی گزاف سالانه برای ملکی که هیچگونه تولید درآمدی نخواهد داشت - یک تصمیم مالی غیرعاقلانه خواهد بود.
نورلند شاید به زودی بر روی برگهی قرارداد صاحب یک مالک جدید شود. اما هر خریداری باید بداند که این ملک در ذهن میلیونها نفر همواره قلمروی پادشاه پاپ خواهد بود.
منبع: eMJey.com / Forbes