نقاشی‌ها و نامه‌های کودکی پاریس جکسون

پاریس، دختر مایکل جکسون این نقاشی را زمانی کشید که همراه با پدر و برادرانش در سال ۲۰۰۷ به مدت دو هفته در شهر کورک، ایرلند زندگی می‌کرد. اسکارلی مک‌گاه (Scarly McGagh)، دختر خانواده‌ای که طی اقامت مایکل و فرزندانش، میزبان آنان بود، دوستی نزدیکی را با پاریس آغاز کرد. آنها هر دو ۹ ساله بودند و علایق مشترکی داشتند. مایکل به خاطر تهدیدهایی که برخی می‌گویند دریافت می‌کرد و ترس از دزدیده شدن بچه‌ها، کمتر به آنها اجازه‌ی بازی بیرون از منزل را میداد و بدین ترتیب پرینس، پاریس و بلنکت درون خانه با اسکارلی بازی می‌کردند. خانواده‌ی اسکارلی اتاق‌های پرینس و بلنکت را با تم فیلم «جنگ ستارگان» و کارتون «توماس و دوستان» تزیین کرده بودند. آنها فرزندان مایکل را بی‌نهایت مودب و خوش رفتار توصیف می‌کنند که نسبت به همسالان خودشان هوشیارتر بوده و همیشه از پدرشان اجازه می‌گرفتند. وقتی اقامت آنها در ایرلند به پایان رسید، پاریس برای اسکارلی یک نقاشی کشید و به او هدیه داد. در نقاشی او علاوه بر یک خانه‌ که سه پنجره و دو در دارد، با گلهای فراوان تزیین شده است و دود غلیظی از دودکش آن بیرون می‌آید؛ دو دختر بیرون از خانه سرگرم بازی هستند. این نقاشی شادی و رضایت پاریس کوچک را از آن دوران خوش نشان می‌دهد. طی سالها، نوشته‌ها و نقاشی‌هایی از فرزندان مایکل خطاب به پدرشان به رسانه‌ها راه یافته است که عشق و محبت آنها را نسبت به مایکل اثبات می‌کند. برای مثال می‌توان به تخته‌ سیاهی اشاره کرد که مدتی پیش در مزایده فروخته شد. فرزندان مایکل بر روی این تخته‌ی سیاه کوچک که در آشپزخانه قرار داشت، نوشته‌اند: "دوستت دارم بابایی، دوستت دارم بابایی. لبخند بزن، رایگان است." در جریان دادگاه سال ۲۰۰۵ نیز مستندی به عنوان مدرک در دفاع از مایکل به دادگاه ارائه شد. طی این مستند که لری نیمر سازنده‌ی آن بود، تصویر یک تخته سیاه نمایش داده میشد که پاریس بر روی آن نوشته بود: "دوستت دارم بابایی، خیلی خیلی زیاد. زود خوب شو." مایکل در دوران دادگاه به خاطر فشار عصبی دچار اسپاسم شدید کمر شده بود. لری نیمر چند سال بعد این مستند را در قالب فیلمی با عنوان «داستان گفته نشده‌ی نورلند» بر روی دی‌وی‌دی منتشر کرد. عکس فوق مربوط به روزنامه‌ای است که تعدادی از نقاشی‌های پاریس را چاپ کرده است. او نوشته است: "برای بابایی دوست داشتنی خودم." در این صفحه همچنین دست خط دیگری از او وجود دارد که از پدرش اجازه می‌خواهد یک هفته از مدرسه مرخصی بگیرند تا بتوانند پدرشان را در صحنه‌ی ضبط فیلم تماشا کنند. پاریس از پدرش خواسته است تا پاسخ خود را بر روی همین برگه برایش یادداشت کند. و این هم یک نقاشی دیگر از پاریس که بر روی آن نوشته است: "بابایی، دوستت دارم.» و این تصویر برگه‌ی درخواست پاریس از یکی از کارمندان پدرش است. به گفته‌ی منابع، مایکل فرزندانش را موظف کرده بود که در صحبت با کارمندانش و افراد دیگر از واژه‌‌های "لطفا" و "متشکرم" استفاده نمایند. پاریس در این برگه با لحنی بسیار مودبانه نوشته است: "بیل، من بسیار خوشحال خواهم شد اگر کنسروهای تن بیشتری برای «کیتی» (گربه‌ی پاریس) بخری، زیرا فقط یک کنسرو برای من باقی مانده است. بسیار از تو ممنونم، از این کارت بسیار قدردانی می‌کنم. از طرف پاریس." این نامه چند روز پس از فوت مایکل در سال ۲۰۰۹ در اخبار ای‌بی‌سی نمایش داده شد. همچنین پیشتر در مورد جعبه‌ی هدیه‌ای که فرزندان مایکل به آشپزشان، کای چیس هدیه داده بودند، و نامه‌ای که پاریس برای وی نوشته بود، در این صفحه خواندید. منبع: eMJey.com / TLC / ABC