دعوای بنیاد مایکل و کاترین جکسون: سرنوشت انبار خانوادگی

شاید طی روزهای آتی شاهد طرح دادخواستی از جانب بنیاد مایکل جکسون، علیه مادرش و شریک تجاری او، هاوادر مان باشیم. بنیاد به تازگی نامه‌ی اخطاری را به این دو تحویل داده است. به گفته‌ی هاوادر ویتزمن، وکیل بنیاد: "صبر ما دیگر به سر آمده است و روز پاسخگویی هاوارد مان نزدیک است." بنیاد تا کنون به خاطر احترام به کاترین جکسون، با سو استفاده‌ی هاوارد مان از نام مایکل و تولید محصولاتی توسط وی با آرم و نشان سلطان پاپ بدون داشتن مجوز کنار آمده است.ظاهرا کاترین از مقرری ماهانه‌ای که بنیاد به او پرداخت می‌کند راضی نیست و برای همین همکاری با مان را در پیش گرفته است. او همچنین کتاب یادبود پسرش "Never Can Say Goodbye" را به کمک این شریک تجاری منتشر کرده بود. کاترین گفته که رفتار مان با وی بسیار محترمانه و مطلوب است و می‌خواهد که بنیاد آنها را به حال خود رها کند. البته کاترین از اقدامات بنیاد و جان برانکا تقدیر می‌کند اما توضیح می‌دهد که مقرری بنیاد، کفاف مخارج را نمی‌دهد وگرنه همکاری وی با مان، به دلیل طمع پول نیست. از طرفی هاوارد ویتزمن، ادعای ناکافی بودن مقرری ماهانه‌ی کاترین جکسون را رد کرده و توضیح می‌دهد که قاضی دادگاه این مبلغ را تعیین کرده است. ویتزمن همچنین گفته است که این مقرری نقدی، تنها بخشی از حمایت مالی بنیاد از کاترین جکسون است. برای مثال خرج و مخارج خانه نظیر تعمیرات، نگهبانی، خوراک و پوشاک، حمل و نقل، مسافرت و نیز آموزش و تحصیل فرزندان مایکل را بنیاد پرداخت می‌کند." ویتزمن: "بنیاد میلیون‌ها دلار برای این موارد هزینه کرده است." اما چیزی که هاوارد مان بر سرش معامله می‌کند، چیست؟ والدین مایکل، وسایل و یادگاری‌هایشان را برای باز کردن یک موزه‌ی خانوادگی در جایی انبار کردند، اما از عهده‌ی پرداخت مخارج برنیامدند و در پی ورشکستگی، این ابنار در سال ۲۰۰۱ به حراج گذاشته شد. هنری واکارو، صاحب یک شرکت ساخت و ساز این انبار را خرید. مایکل در سال ۲۰۰۴ از وکارو و شرکتش به دلیل نقض قانون حق مولف، تصرف در مال غیر و شکستن قانون احترام به حریم خصوصی، شکایت کرد. اما سال بعد پس از برائت از دادگاه اتهاماتش، کشور را ترک کرد و دست از تعقیب پرونده‌ی شکایت از واکارو کشید. او حاضر نشد در دادگاهی که برای رسیدگی به شکایتش ترتیب داده شده بود، حضور یابد و وکلایش را نیز از استخدام خارج نمود. قاضی دادگاه فدرال در سال ۲۰۰۶ حکم داد که مایکل جکسون دیگر اجازه‌ی باز کردن این پرونده را نخواهد داشت. پرونده مختومه اعلام شد و واکاور به انبارش رسید. پس از فوت مایکل در سال ۲۰۰۹، خبر فروش این انبار به گوش هاوارد مان رسید. او طرفدار مایکل نبود اما ارزش نهفته در این انبار پر از وسایل و یادگاری را بو کشید. البته بعدها فهمید با ارزش‌ترین چیز در این انبار، حکم دادگاهی است که به آن الحاق شده است: "مایکل جکسون اجازه‌ی اعتراض ندارد". به همین دلیل مان تصور می‌کند که بدون هیچ مانعی خواهد توانست بیشترین بهره برداری را از نام مایکل جکسون داشته باشد. این موضوع هنوز در دادگاه بحث نشده است، اما به نظر می‌آید پرونده‌ی ساده‌ای نباشد. ویتزمن می‌گوید با این طرز تلقی مان مخالف است، اما توضیحی در این زمینه نداده است. منبع: eMJey / LA Time