فریدمن: یکسال قبل از دادگاه، اف بی آی چیزی علیه مایکل پیدا نکرد

روز سه شنبه راجر فریدمن در مورد اسناد منتشر شده ی اف بی آی نوشت: دادستان حتی از اف بی آی هم کمک گرفت. آنها در بررسی تمامی کامپیوترهای ربوده شده از نورلند در آپریل ۲۰۰۴، ده ماه پیش از برگزاری دادگاه مایکل جکسون، به دنبال فیلم ها و تصاویر پورنوگرافی کودکان بودند و چیزی بدست نیاوردند. در ورقه های آنها هیچ چیز نیست.وکیل مدافع مایکل، توماس میزرو روز گذشته تعجب خود را از اسناد اف بی آی برای من چنین بیان کرد: "من هرگز آنها را ندیده بودم. آیا نباید پیش از برگزاری دادگاه آنها را به من نشان می دادند؟" اما مهم نیست. میزرو با استادی، کنترل دادگاه مایکل را در دست گرفت و او از تمامی اتهامات تبرئه شد. اما چرا وقتی اف بی آی هیچ مدرکی علیه مایکل نداشت، دادستان همچنان پرونده را ادامه داد؟ میزرو به من گفت: "آنها تمامی داستان ها را می شنیدند. داستان هایی را که در هجو نامه ها (تبلوید) نوشته میشد، می خواندند. و پرونده ی ۱۹۹۳ نیز وجود داشت. آنها باید ادامه می دادند. به علاوه دادستان تام اسندون پس از شکست پرونده اش علیه مایکل در سال ۱۹۹۳، قوانین جزائی را طوری تغییر داده بود که امکان توقف پرونده وجود نداشت." و او این کار را ادامه داد چون می دانست مایکل جکسون از تمامی آن اتهامات مبرا است. بسیاری از مردم به کمک مایکل شتافتند. دو نفر از آنها، فرانک تایسون و وینی آمن بودند که در زمستان سال ۲۰۰۳ برای مایکل کار می کردند. پس از آنکه مستند مارتین بشیر: زندگی با مایکل جکسون از شبکه ی ای بی سی پخش شد، مایکل آنها را مامور رسیدگی به خانواده ی آرویزو (خانواده ی شاکی) و تامین معاش آنها نمود. تمامی دردسرها فقط به این خاطر شروع شد که مایکل در این مستند گفته بود خوابیدن با کودکان در یک تخت ایرادی ندارد. و پس از آن آشوب بر پا شد. دادستان تام اسندون، که از سال ۱۹۹۳ الهه ی انتقام جکسون شده بود، این بار برای ویران کردن او مصمم بود. او با جانت آرویزو (مادر پسری که بعدا شاکی مایکل شد) تماس گرفت و از او کمک خواست. اما نمی دانست که او یک کلاه بردار، یک دروغگوی بیمار و کاملا دیوانه است. در جایگاه شهود در دادگاه، خانم آرویزو به وکیل مدافع مایکل، تام میزرو گفت که باور دارد مایکل جکسون قصد داشته بچه های او را داخل یک بالون بزرگ سوار کند و بدزدد. پس از آن، دیگر هیچ شهادتی ارزش نداشت. ما که در دادگاه سانتا مونیکا حاضر بودیم، می دانستیم مایکل از دادگاه تا خانه اش مونواک میرود. آزاد همچو یک پرنده و البته با شایستگی تمام. اوایل همان سال (۲۰۰۵)، من در ستون قدیمی خود نوشتم که وقتی فرانک و وینی، جانت را از نورلند به آپارتمانش در لس آنجلس بازگرداندند، کارت ویزیت اسندون زیر در خانه اش افتاده بود. او با شماره ی روی کارت تماس گرفت. اسندون از او دعوت کرد. و سپس اف بی آی را درگیر ماجرا نمود. حاصل تمامی این جریانات و کوشش ها، داخل ورقه های تازه منتشر شده ی اف بی آی آمده است. تمامی نیروها برای هیچ بسیج شدند. مایکل بیگناه بود. اما او مانند افراد دیگری چون کریس تاکر، مقصر بود زیرا گول آرویزو را خورده بود. در حقیقت دشمنی جکسون و اسندون توسط خود مایکل دامن زده شد. پس از پرونده ی اتهامات جردی چاندلر علیه مایکل در سال ۹۴ - ۱۹۹۳، مایکل در آهنگ خود (D.S) بر اسندون تاخت و آن یک اشتباه بود. در اسناد اف بی آی مشخص است که چطور اسندون از اخبار تلویزیونی دایان دایموند علیه مایکل استفاده کرده بود. او حتی یک نفر را به نیویورک فرستاد تا جردی چاندلر را به ادای شهادت ترغیب نماید. چاندلر نپذیرفت و تهدید کرد که قانونا علیه حکم احضاری که برایش فرستاده بودند، موضع میگیرد. گفته شد که وی طی مدت برگزاری دادگاه، ایالات متحده را ترک کرده بود. اسندون و همکارانش برای احضار افرادی که به ادعای آنان در توطئه ی مایکل جکسون برای ربودن خانواده ی آرویزو شرکت کرده بودند، بخت کمی داشتند. وینی تمام رسیدهای مربوط به پذیرایی از خانواده ی آرویزو را نگاه داشته بود. در نهایت همه چیز در دادگاه مشخص شد: خانواده ی آرویزو ربوده نشده بودند، بلکه به سینما برده شده بودند، برایشان لباس خریداری شده بود، در هتل اقامت کرده بودند و آب درمانی هم شده بودند. اسندون البته این چیزها را می دانست. او فقط وانمود میکرد که خبر ندارد. به لطف مایکل، جانت آرویزو یک اپیلاسیون کلی دریافت کرد. اف بی آی هم سر و کیسه شد. منبع: eMJey / Showbiz۴۱۱.com