گفتگو با طراحان لباس مایکل

طراحان لباس مایکل فاش ساخته اند که وی هیچوقت یک لباس را دوبار نمی پوشد و لباسهایی که در مدت دادگاه به تن میکرد، روزانه دوخته میشدند. مایکل بوش و دنیس تامپکینز، طراحان لباس مقیم لس آنجلس، بیش از بیست سال طراحی و دوخت لباسهای مایکل را عهده دار بوده اند. بوش این هفته در مصاحبه ای با لس آنجس تامیز گفت که در طی مدت دادگاه مایکل، هر روز ساعت سه صبح بیدار میشد تا لباس مخصوص آن روز را به نورلند ببرد. بدون استثنا یک جلیقه ی نقش دار رنگارنگ و یک دست کت و شلوار با مخلفات ارتشی بوش میگوید مایکل همیشه از او تشکر میکرد و او را در آغوش میگرفت."ما دو یا سه نفر خیاط در شهر داریم که دوخت کت ها را به آنها می سپردیم چون خودمان نمی توانستیم در وقت کافی این کار را انجام دهیم." این دو طراح سعی میکردند ساعت نه شب بخوابند اما گاهی اوقات تا ساعت یازده بیدار میماندند. بوش میگوید: "و ما از ترسمان از همه چیز عکس میگیریم. چون پیش می آمد که لباسی را برای مایکل حاضر میکردیم و بعد او تماس میگرفت و یکی دیگر از آن سفارش میداد. امکان دارد که یک دست لباس به راک اند رول هال آف فیم در کلیولند یا به موزه ی مادام توسو در لندن برود. و او دوست دارد که یک لنگه از آنها را نزد خودش نگاه دارد." مایکل در طی دادگاه از طرف رسانه ها به خاطر لباسهای پر زرق و برقش مورد انتقاد قرار گرفته بود. اما این دو طراح لباس میگویند که انتقادات غیر منصفانه بوده است. آنها لباسهای دادگاهش را بر روی مانکنی هم سایز مایکل تهیه میکردند. پس از آنکه کت و شلوار سفید رنگ مایکل در اولین حضور دادگاهش، سر و صدای رسانه ها را درآورد، او رنگهای تیره را برای کت و شلوارهایش ترجیح داد طرح کت و شلوارها از داخل مجله هایی که این دو همراه با مایکل مورد بررسی قرار داده بودند، بیرون می آمد و مایکل تصمیم گیرنده ی نهایی بود. یکبار مایکل به آنها اعتراض کرده و فرمان داده بود: "این لباسی است که همه ی مردم میپوشند. چیز بهتری درست کنید." جلیقه های مایکل از جنس ابریشم هندی بودند که رویشان مدلهای جکوآرد اروپایی و فوکس لس آنجلسی کار شده بود. بوش میگوید مایکل دوست دارد روی لباسهایش، نشانه های ارتشی کار کند چون آنها توجه میخواهند، خطوط یکدست و متناسبی دارند و باعث میشود که این لباسها همچون لباسهای رقص بنظر برسند. گرچه لباسهای مایکل بسیار گران قیمت بنظر میرسند، اما به گفته ی بوش، هزینه ی لباسها یک موضوع مورد بحث در بین آنان بود. "مایکل اهل کسب و کار است. خیلی از مردم فکر میکنند پول برای او هیچ مفهوی ندارد، اما این چنین نیست." در طی سالها، این دو طراح از پارچه های پشمی، ابریشمی، برزنت، نایلون، طلا، نشانهای تشریفاتی بریتانیا، آرم پلیس و حتی قطعات اتومبیل در لباسهایی که برای مایکل کار میکردند، استفاده کرده اند. آنها کتی را درست کردند که بطرزی ماهرانه با قطعاتی از کاپوت و پلاک اتومبیلهای رالی قدیمی تزیین شده بود. بوش میگوید یکبار مایکل در نیمه های شب به او زنگ زد و معمایی طرح نمود: "اون چیه که هر زن، مرد و بچه ای تو دنیا راجع بهش میدونه؟" میکی موس اولین چیزی بود که به ذهن بوش رسید. اما وسایل صرف غذا، جواب مد نظر مایکل بود. او گفت: "چطوری میتونی با این وسایل یه لباس واسه من درست کنی؟" نتیجه ای که بدست آمد، یک کت بود که چند تا چاقو، چنگال و قاشق از آن آویزان بود. "مایکل به لباسش، عنوان کت شام داد. این شوخ طبعی است. قسمت انسانی ماجرا که کسی از آن خبر ندارد." منبع: eMJey / CNN