مایکل با جیمز براون وداع کرد

خبر مسافرت مایکل به آمریکا درست بود، اما دلیلش ربطی به کریسمس نداشت. مایکل برای وداع با جیمز براون (James Brown) به آمریکا بازگشته است. روز گذشته، مایکل جکسون و تعداد بیشماری از طرفداران و همچنین اعضای خانواده و دوستان جیمز براون، با حضور در سالن James Brown در شهر آگوستا، جورجیا پدر موسیقی سول برای همیشه وداع کردند. مایکل در بدو ورود به سالن با تشویق رعد آسای حضار مواجه شد. او طی مراسم در کنار کشیش جسی جکسون و آل شارپتون، فعال حقوق سیاه پوستان بر روی اولین ردیف صندلی ها نشسته بود و گهگاه چشمانش را با دستمالی که در دست داشت پاک میکرد. صدای شارپتون در سالن طنین انداخت هنگامیکه گفت: "اهمیت نمیدهم رسانه ها هر چه میخواهند بگویند. جیمز براون میخواست مایکل امروز با او باشد... او گفت: من مایکل را دوست دارم. به او بگویید از بازگشت به خانه هراس نداشته باشد. آنها همیشه افراد با استعداد را به اتهام میبندند. به او بگویید ما نیاز داریم که موسیقی را سروسامان بدهیم و من از مایکل و تمامی آنهایی که مرا سرمشق خود قرار دادند، میخواهم که بازگردند و موسیقی را ارتقا بخشند." پس از آن، مایکل که از ۱۳ جوئن سال ۲۰۰۵، ایالات متحده را ترک کرده بود، در حالی که عینک آفتابی به چشم و شلوار و کت چرمی سیاه رنگ به تن داشت، بر روی صحنه قدم گذاشت. مایکل جیمز براون را بزرگترین الهام بخش خود خواند و در برابر جمعیت ۹ هزار نفری حاضر در سالن، با صدایی گرفته گفت که چگونه در سن شش سالگی هر بار که تلویزیون برنامه ی جیمز براون را پخش میکرد، مادرش او را برای تماشا صدا میزده است. "وقتی که پسر کوچکی بودم، بیش از شش سال نداشتم، مادرم مرا صدا میزد، مهم نبود ساعت چند است، حتی اگر خواب بودم، مشغول هر کاری که بودم، مرا صدا میزد تا برنامه ی استاد را تماشا کنم. وقتی رقصش را دیدم، مسحور شدم. هرگز ندیده بودم کسی مانند جیمز براون اجرا کند و بعد از آن فهمیدم این کاری است که میخواهم برای بقیه ی عمرم انجام دهم. جیمز براون بسیار دوستت دارم و برایت دل تنگ میشوم. برای همه چیز از تو ممنونم." در این مراسم، آهنگهایی از جیمز براون بخش گردید و همچنین اجرا کنندگان به اجرای بهترین آهنگهای وی پرداختند. در خاتمه، حاضرین در سالن و همینطور مایکل با بازدید از جسم جیمز براون که در تابوتش خفته بود، برای آخرین بار با او وداع کردند. در دهه ی ۶۰، موسیقی قدرتمند براون و صدای طنین اندازش که میخواند "بلند بگو ـ من سیاهم و افتخار میکنم"، مرزها را شکست و حتی در زندگی سیاسی و اجتماعی آمریکا نیز رسوخ کرد و روح تازه ای به مبارزات سیاه پوستان علیه نژاد پرستی بخشید. جسی جکسون، رهبر حزب سیاه پوستان آمریکا، در ستایش جیمز براون چنین گفت: "او در تنگ دستی به دنیا آمد اما چیزهای زیادی برای ما به ارث گذاشت." آل شارپتون نیز گفت: "هیچ کس مانند او نبوده است که از پایین ترین سطح شروع کند و به بالاترین سطح برسد." براون خالق موسیقی سول (موسیقی ریتمیک بلوز)، رقص و دیسکو بود. در همین مراسم به جیمز براون دکترای افتخاری موسیقی اهدا شد. براون در این سال بیش از صد شوی زنده اجرا کرده بود و حتی قرار بود در جشن سال نو در تایمز اسکوئر در شهر نیویورک نیز به اجرای برنامه بپردازد. منبع: eMJey / AP / Reuters