هر چه میخواهد دل تنگت بگو ... !

خب پس از کجا میخوای در آمد کسب کنی ؟ وقتی ازدواج کردی چجوری میخوای مخارج خانوادت رو تامین کنی ؟

حالا کو تا ازدواج !!
دیگه قرار نیست که خیریه بزنم ! درآمد باشه کم و زیادش مهم نیست .

بنظرم شوخی نگیر انتخاب رشته رو ، کم و زیادش تو مملکتی مثل ایران خیلی هم مهمه. منم یکسری رشته ها رو دوست دارم ولی حتی تو اروپای شمالی هم به اندازه رشته ای مثل داروسازی پول نداره ، برای همین دوست دارم رشته ای برم که پول داشته باشه و وقتی که در این رشته به حد کافی پیشرفت کردم برای تفنن رشته ای که بیشتر دوست دارم رو هم برم. یکسری رشته ها هم هست که حتما نمیخواد دانشگاه براش برم مثل نقاشی که اونو تو خونه هم میتونم تمرین کنم.

kingmichael نوشته: حالا کو تا ازدواج !!
دیگه قرار نیست که خیریه بزنم ! درآمد باشه کم و زیادش مهم نیست .

فیزیک بخون، حداقل رشته ای هست که ازش خوشت میاد و بهش علاقه داری و بعدش پشیمون نمیشی. حالا پول کم و زیاد باشه، بازم زندگی میگذره.

علاقه!
چی دوس داری؟ برو دنبال علاقه ت داداشه من!
من همه ی دبیرستانمون گفتن تیپ شخصیتی تو هنر و ادبیاته... من اما واسه شادیه دله بابام، رفتم تجربی!
به خودم اومدم دیدم از بیشتر رشته های تجربی بیزارم. باز اونی که واسم بهتر از بقیه بود رو خوندم.
هرچند که الان هم ناموفق نیستم، یک ضرب و بی وقفه مراحل رو گذروندم و فوق لیسانسم رو دارم و الان منتظر جواب کنکوره دکترام و خدا رو صد هزاااار بار شکر میکنم....
اما آسون نبود...وقتایی بود که حریص وقت گذاشتن واسه مطالعات ادبیاتی و موسیقیایی بودم اما نمیشد که وقت بذارم...
روزا و شبا و نصفه شبایی که از شوق شعر گفتن می سوختم اما باید میافتادم رو درسام و اونا رو میخوندم، بی خیال اونهمه شور و عشق میشدم و با فیزیک و شیمی و امثالهم کلنجار میرفتم... خیلی سخت بود.
فوق لیسانس سخت تر هم شد، پروژه ها و تحقیق ها هم اضافه شد... درس و دانشگاهم مسئول جدا کردن من از عشق هام و هووی اونها بودن...!
آره خب، یه وقتایی هم پیدا میشد که واسه دلم بذارم، اما این کجا و اینکه از اول همه وقتت رو بذاری رو علایقت کجا!
من بالاخره عادت کردم و کنار اومدم. سعی کردم راهی که حالا به هر دلیلی انتخابش کردم رو دوست داشته باشم... و الان دارم... درسم رو دوست دارم. راهم رو دوست دارم. و احترامی که دیگران برام قائلند بهم انرژی میده... کاملا راضی ام و هر روز و هر لحظه هم از خدا ممنونم...
اینا رو از سر نارضایتی نمیگم، اینارو فقط واسه این گفتم که تجربه ی شخصی ام رو بهت گفته باشم که بدونی ممکنه از راهی هم که مورد علاقه ات نیست بری موفق بشی، اما بدون که آسون نیست، تلاش واسه کنار اومدن با انتخابت خودش از آدم کلی انرژی میگیره که میشد از اول صرف اونچه که دوست می داشت بکنه...
در هر حال برات آرزوی موفقیت میکنم عزیز...

حوصلم سر رفت ! شب تا صبح پرنده پر نمیزنه اینجا !!!